French
DeutschTheo Walcott – Wikipedia, wolna encyklopedia
_(cropped).jpg) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Theo James Walcott | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 16 marca 1989 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 176 cm[1] | ||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Theo James Walcott (ur. 16 marca 1989 w Londynie) – angielski piłkarz który występował na pozycji pomocnika. Wielokrotny reprezentant reprezentacji Anglii. Przez 12 lat występował w angielskim klubie Arsenal.
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
Początki kariery[edytuj | edytuj kod]
Theo Walcott dorastał w małej wiosce Compton niedaleko Newbury. Kiedy przebywał u szkolnego przyjaciela Adama Walkersa, zaoferował mu on grę w jego własnym zespole Steventon. Następnie wstąpił do lokalnej drużyny AFC Newbury. Swój pierwszy bardzo ważny mecz rozegrał w 2000 roku w rozgrywkach Peter Houseman League Cup. AFC Newbury do lat 11 pokonało 4-2 Albion Grange. W jednym sezonie w Newbury Walcott zdobył ponad 100 goli. Dalszą karierę rozwijał w Swindon Town, a następnie w Southampton.
Southampton[edytuj | edytuj kod]
W sezonie 2004/05 grając w Southampton, wystąpił w finałowym spotkaniu FA Youth Cup przeciwko Ipswich Town. Mając 15 lat i 175 dni był najmłodszym graczem występującym w rezerwach Southampton, grając w spotkaniu przeciwko Watford we wrześniu 2004 roku. Sezon 2005/06 także może zaliczyć do udanych. Stał się najmłodszym graczem występującym w pierwszym składzie Southampton.
Zadebiutował mając 16 lat i 143 dni w spotkaniu przeciwko Wolves w Championship League Football. Już 18 października 2005 rozegrał pełne 90 minut w spotkaniu przeciwko Leeds United i zdobył swoją pierwszą bramkę. Cztery dni później zagrał po raz pierwszy całe spotkanie na własnym boisku przeciwko Stoke City, powtórnie trafiając do siatki rywala.
Arsenal[edytuj | edytuj kod]
Jego wyczyny wkrótce zauważyły brytyjskie media, które widziały w nim jednego z najbardziej obiecujących młodych talentów angielskiej piłki. Niedługo potem pojawiły się spekulacje na temat jego dalszej kariery. Łączony był z najlepszymi klubami angielskiej Premiership takimi jak Arsenal, Chelsea, Liverpool, Manchester United i Tottenham. Zainteresowane nim były także zagraniczne potęgi Real Madryt, Juventus F.C., A.C. Milan i FC Barcelona.
Ostatecznie Walcott podpisał kontrakt z Arsenalem 20 stycznia 2006 roku opiewający na 5 milionów funtów[2] z możliwością wzrostu do 12 milionów funtów, gdy będzie się dobrze spisywał na tle klubu i rozgrywek narodowych. Był to najdroższy kontrakt 16-latka w historii brytyjskiej piłki nożnej. Walcott zadebiutował w zespole rezerw Arsenalu 7 lutego 2006 przeciwko Portsmouth. Mimo tego, że zdobył bramkę młodzi Kanonierzy przegrali 3-2. Po tym spotkaniu Theo znalazł się wśród 18 piłkarzy wybranych na mecz przeciwko Realowi Madryt w rozgrywkach Ligi Mistrzów, które rozegrane zostało 21 lutego na stadionie Bernabeu. W 17. urodziny, które obchodził 16 marca 2006, podpisał profesjonalny kontrakt z Arsenalem, który będzie trwał do lata 2008 z możliwością przedłużenia.
19 sierpnia 2006 zagrał pierwsze spotkanie w Premier League przeciwko Aston Villi. Na boisko wszedł w 73 minucie spotkania. W Lidze Mistrzów Theo zadebiutował w spotkaniu przeciwko Dinamo Zagrzeb, bijąc tym samym rekord Cesca Fàbregasa, stał się najmłodszym graczem Arsenalu biorącym udział w tych rozgrywkach. W tym spotkaniu zaliczył także swój pierwszy żółty kartonik po strzale na bramkę po odgwizdaniu spalonego przez sędziego, a także dwie asysty. Wyczyny Walcotta z Arsenalem i z zespołem Anglii, przyniosły mu wiele nominacji do nagród m.in. w BBC Young Sports Personality.
23 lutego 2008 roku strzelił swojego pierwszego gola w Premiership. Miało to miejsce podczas spotkania z Birmingham City, w 49. minucie. Na drugą bramkę Theo nie musiał długo czekać – strzelił ją 5 minut później, dając Arsenalowi prowadzenie 2:1. Ostatecznie Kanonierzy zremisowali to spotkanie 2:2.
W trakcie treningu przed listopadowym spotkaniem z reprezentacją Niemiec doznał kontuzji barku, która wykluczy go z gry na trzy miesiące[3].
W 2012 roku Anglik ustrzelił dwa hat tricki. 20 października w meczu IV rundy Capital One Cup Walcott strzelił trzy bramki w meczu z Reading. Wyczyn powtórzył 29 grudnia strzelając hat tricka w ligowym meczu z Newcastle.
18 stycznia 2013 roku Walcott przedłużył kontrakt z londyńskim klubem na 3,5 roku. Jego zarobki w Arsenalu, według umowy, mają oscylować przy kwocie 100 tys. tygodniowo. Anglik potwierdził swoją dobrą dyspozycję i trafność wyboru strzelając dwie bramki w dwóch następnych meczach ligowych z Chelsea i West Ham United.
17 stycznia 2018 roku Walcott przeszedł do Evertonu. Kwota odstępnego wyniosła 22 mln euro.
W sierpniu 2023 w wieku 34 lat zakończył karierę.[4]
Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
Walcott po raz pierwszy wystąpił w reprezentacji Anglii 25 maja 2006 roku przeciwko Białorusi. Na boisko wszedł w drugiej połowie spotkania. 30 maja 2006 roku zaliczył pełny występ przeciwko Węgrom na Old Trafford, mając 17 lat i 75 dni. Anglia wygrała mecz 3-1. Sven-Goran Eriksson 8 maja 2006 roku powołał Walcotta na Mistrzostwa Świata 2006. Piłkarz nie zagrał jednak na tym turnieju ani minuty. Eriksson stwierdził, że doświadczenie jakie Walcott zdobył trenując z drużyną narodową, pozwoli mu na dalsze sukcesy w przyszłości.
15 sierpnia 2006 roku Walcott stał się najmłodszym graczem, który zdobył bramkę w reprezentacji do lat 21. Dokonał tego w debiucie, podczas zremisowanego meczu z Mołdawią. W meczu kwalifikacyjnym do Mistrzostw Europy do lat 21 zdobył dwie bramki w spotkaniu przeciwko Niemcom.
10 września 2008 roku w wygranym 4:1 wyjazdowym meczu przeciwko Chorwacji Walcott zdobył 3 bramki. Mecz miał prestiżowe znaczenie ze względu na fakt wyeliminowania Anglików przez Chorwatów w eliminacjach Euro 2008.
Anglik został powołany do reprezentacji na turniej Euro 2012. W meczu ze Szwecją Walcott strzelił gola i zaliczył asystą do Welbecka.
Statystyki[edytuj | edytuj kod]
- Stan na 13 maja 2019 r.
| Klub | Sezon | Liga | Puchary | Europa | Razem | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Występy | Gole | Asysty | Występy | Gole | Asysty | Występy | Gole | Asysty | Występy | Gole | Asysty | ||
| Southampton F.C. | 2005-06 | 21 | 4 | 0 | 2 | 1 | 1 | - | - | - | 23 | 5 | 1 |
| Arsenal F.C. | 2006-07 | 16 | 0 | 3 | 10 | 1 | 2 | 6 | 0 | 2 | 32 | 1 | 7 |
| 2007-08 | 25 | 4 | 2 | 5 | 1 | 0 | 9 | 2 | 3 | 39 | 7 | 5 | |
| 2008-09 | 22 | 2 | 2 | 3 | 1 | 0 | 10 | 3 | 1 | 35 | 6 | 3 | |
| 2009-10 | 23 | 3 | 2 | 1 | 0 | 0 | 6 | 1 | 0 | 30 | 4 | 2 | |
| 2010-11 | 28 | 9 | 7 | 5 | 2 | 2 | 5 | 2 | 0 | 38 | 13 | 9 | |
| 2011-12 | 35 | 8 | 8 | 3 | 1 | 0 | 8 | 2 | 2 | 46 | 11 | 9 | |
| 2012-13 | 32 | 14 | 10 | 6 | 6 | 3 | 5 | 1 | 1 | 43 | 21 | 14 | |
| 2013-14 | 13 | 5 | 5 | 1 | 0 | 0 | 4 | 1 | 2 | 18 | 6 | 7 | |
| 2014-15 | 14 | 5 | 1 | 5 | 2 | 0 | 2 | 0 | 0 | 21 | 7 | 1 | |
| 2015-16 | 28 | 5 | 3 | 8 | 2 | 3 | 6 | 2 | 1 | 42 | 9 | 7 | |
| 2016-17 | 28 | 10 | 2 | 3 | 5 | 0 | 6 | 4 | 0 | 37 | 19 | 2 | |
| 2017-18 | 6 | 0 | 0 | 4 | 1 | 0 | 5 | 3 | 0 | 15 | 4 | 0 | |
| Everton F.C. | 14 | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 14 | 3 | 0 | |
| 2018-19 | 37 | 5 | 2 | 3 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 40 | 6 | 2 | |
| Razem | 342 | 77 | 53 | 57 | 22 | 10 | 73 | 21 | 14 | 472 | 120 | 77 | |
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
Arsenal[edytuj | edytuj kod]
- Puchar Anglii: 2014/15
- Tarcza Wspólnoty: 2015
Indywidualne[edytuj | edytuj kod]
- Sportowa osobowość roku wg BBC: 2006
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
W czerwcu 2013 poślubił Melanie Slade[5]. W kwietniu 2014 urodził im się syn Finley[6].
W 2010 wydał serię opowiadań dla dzieci opartych na własnych przeżyciach[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Theo James Walcott. premierleague.com. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).
- ↑ Arsenal complete Walcott transfer. BBC Sport, 2009-01-20. [dostęp 2009-05-21]. (ang.).
- ↑ Poważna kontuzja napastnika Arsenalu. sport.onet.pl, 19 listopada 2008. [dostęp 2008-11-21].
- ↑ Najmłodszy w historii debiutant w reprezentacji Anglii zakończył karierę [online] [dostęp 2023-08-21].
- ↑ Emily Sheridan: 'We're excited to see what the future holds': Arsenal star Theo Walcott ties the knot with childhood sweetheart Melanie Slade. dailymail.co.uk, 2013-06-23. [dostęp 2015-11-09]. (ang.).
- ↑ John Drayton: New member of the squad! Walcott announces birth of baby boy Finley. dailymail.co.uk, 2014-04-10. [dostęp 2015-11-09]. (ang.).
- ↑ Richard Lea: Theo Walcott sold to Random House Children’s Books. theguardian.com, 2009-12-10. [dostęp 2015-11-09]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Theo Walcott na oficjalnej stronie Arsenalu (ang.)
- Theo Walcott. thefa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-28)]. na oficjalnej stronie the Football Association (ang.)
- Theo Walcott, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24].
- T. Walcott, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02].
- Theo Walcott w bazie Soccerbase (ang.)
- Theo Walcott w bazie National Football Teams (ang.)
