Teodor I z Montferratu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Teodor I Paleolog z Montferratu (ur. 1290 - zm. 24 kwietnia 1338) – markiz Montferratu w latach 1306-1338.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn cesarza bizantyńskiego Andronika II Paleologa i Jolanty z Montferratu. Andronik pojął Jolantę, ponieważ była spadkobierczynią tytułu władczyni „Królestwa Thessaloniki”, który został uzyskany przez jej przodka Bonifacego z Montferratu, uczestnika czwartej krucjaty. Dzięki temu ród hrabiów de Montferrat przestał rościć sobie prawa do niego, a co za tym idzie pretensji do ziem bizantyńskich. W 1305 Teodor odziedziczył markizat Montferratu po swym bezdzietnym wuju Janie I (1292–1305). Teodor Paleolog był ożeniony od 1306 z Argentiną, córką Opicino Spinola. W 1325 za sprawą Teodora I - Joanna, córka Amadeusza V Sabaudzkiego poślubiła Andronika III Paleologa. W 1320 w Casale Monferrato jej brat Aimone Spokojny pojął za żonę córkę Teodora I - Jolantę (ur. 1318, zm. 24 grudnia 1342). Następca Teodora I był Jan II Paleolog (1338-1372).

Małgorzata Dąbrowska, Łacinniczki nad Bosforem. Małżeństwa bizantyńsko - łacińskie w cesarskiej rodzinie Paleologów ( XIII-XV w.), Łódź: Wydawnictwo UŁ 1996, s. 22, 30-31, 40-41, 52, 59, 61, 75, 89, 100, 102, 106,-107, 110, 115, 120, 128, 142-143, 145-146.