Teddy Tamgho – Wikipedia, wolna encyklopedia

Teddy Tamgho
Ilustracja
Teddy Tamgho podczas mistrzostw świata w Moskwie (2013)
Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1989
Paryż

Trener

Iván Pedroso

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Mistrzostwa świata
złoto Moskwa 2013 trójskok
Mistrzostwa Europy
brąz Barcelona 2010 trójskok
Halowe mistrzostwa świata
złoto Doha 2010 trójskok
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Paryż 2011 trójskok
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Bydgoszcz 2008 trójskok

Teddy Tamgho (ur. 15 czerwca 1989 w Aulnay-sous-Bois) – francuski lekkoatleta, syn imigrantów z Kamerunu, który specjalizuje się w trójskoku, mistrz świata z Moskwy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Tuż za podium – na czwartym miejscu – zakończył udział w juniorskim czempionacie Starego Kontynentu (2007)[1]. 11 lipca 2008 zdobył złoty medal, rozgrywanych w Bydgoszczy, mistrzostw świata juniorów uzyskując rezultat 17,33 przy wietrze +2,1 m/s[2]. Podczas halowych mistrzostw starego kontynentu w Turynie, 6 marca 2009, nie udało mu się awansować do finału[2]. W 2010 zdobył złoto halowych mistrzostw świata ustanawiając jednocześnie wynikiem 17,90 halowy rekord globu. Na trzecim miejscu zakończył rywalizację w mistrzostwach Europy w Barcelonie (2010). Został wybrany wschodzącą gwiazdą europejskiej lekkoatletyki w plebiscycie European Athletics za rok 2010[3][4] oraz był czwarty w głównym konkursie European Athlete of the Year Trophy[5]. Zwycięzca łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2010 w trójskoku[6]. Podczas halowego czempionatu Francji, w lutym 2011, poprawił swój halowy rekord świata osiągając wynik 17,91[2][7]. Kolejny raz o centymetr halowy rekord globu poprawił 6 marca tego samego roku zostając halowym mistrzem Starego Kontynentu[8]. Na rozgrzewce przed eliminacjami podczas młodzieżowych mistrzostw Europy (Ostrawa 2011) doznał urazu, który uniemożliwił mu występ w tych zawodach[9]. Kontuzja kostki okazała się na tyle poważna, że uniemożliwiła Francuzowi występ na mistrzostwach świata w koreańskim Taegu[10][11]. Zimą 2012 nie bronił tytułu halowego mistrza świata[12]. Operacja kostki, którą przeszedł na początku czerwca 2012, uniemożliwiła mu udział w igrzyskach olimpijskich w Londynie. W 2013 roku został mistrzem świata podczas czempionatu w Moskwie[13]. Tamgho na mistrzostwach ustanowił nowy rekord życiowy (18,04 m) – jako trzeci zawodnik w historii trójskoku przekroczył 18 metrów. Francuz planował występ na halowych mistrzostwach świata w 2014, jednak złamanie kości piszczelowej jakiego doznał na treningu w listopadzie 2013 uniemożliwi mu występy w sezonie halowym 2014[14].

W 2014 został ukarany roczną dyskwalifikacją za unikanie kontroli antydopingowej (do 17 marca 2015)[15].

Rekord życiowy: w hali – 17,92 (6 marca 2011, Paryż; do 16 stycznia 2021 rekord świata), 2. wynik w historii światowej lekkoatletyki; na stadionie – 18,04 (18 sierpnia 2013, Moskwa; rekord Francji oraz szósty najlepszy wynik w historii). Okazjonalnie występuje także w skoku w dal – swój najlepszy wynik w tej konkurencji – 8,01 m ustanowił w lutym 2011.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik
2007 Mistrzostwa Europy juniorów Holandia Hengelo 4. miejsce 16,35
2008 Mistrzostwa świata juniorów Polska Bydgoszcz 1. miejsce 17,33[16]
2009 Halowe mistrzostwa Europy Włochy Turyn el. – 13. miejsce 15,94
2009 Mistrzostwa świata Niemcy Berlin 11. miejsce 16,79
2010 Halowe mistrzostwa świata Katar Doha 1. miejsce 17,90
2010 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Norwegia Bergen 3. miejsce 17,10
2010 Mistrzostwa Europy Hiszpania Barcelona 3. miejsce 17,45
2011 Halowe mistrzostwa Europy Francja Paryż 1. miejsce 17,92
2013 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Wielka Brytania Gateshead 2. miejsce 16,62
2013 Mistrzostwa świata Rosja Moskwa złoto 1. miejsce 18,04

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. European Junior Championships 2007. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  2. a b c Janusz Rozum, Rekordy świata 2011 [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-02-24] (pol.).
  3. France’s Tamgho voted men's European Athletics Rising Star of the Year [online], European Athletics [dostęp 2010-09-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-31] (ang.).
  4. Wschodząca Gwiazda Europy: Zwycięstwa Tamgho i Perković [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2015-01-14] (pol.).
  5. Frenchman Lemaitre voted 2010 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2015-01-14] (ang.).
  6. Piotr Małachowski i 30 zwycięzców Diamentowej Ligi. Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. [dostęp 2010-12-03]. (pol.).
  7. Pierre Jean Vazel, Tamgho triples to 17.91m World indoor record in Aubiere – UPDATED [online], iaaf.org [dostęp 2011-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2011-02-28] (ang.).
  8. 2011 European Indoor Championhips – Triple Jump Men [online], sportresult.com [dostęp 2011-03-06] (ang.).
  9. Tamgho suffers injury blow [online], SuperSport [dostęp 2011-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-14] (ang.).
  10. Lekkoatletyczne MŚ: Tamgho nie wystartuje [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2011-08-03] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (pol.).
  11. WM-Aus für Teddy Tamgho [online], leichtatletik.de [dostęp 2011-08-03] (niem.).
  12. Co słychać na świecie przed HMŚ 2012? [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2012-03-05] (pol.).
  13. 14th IAAF World Championships – Triple Jump – men. www.iaaf.org. [dostęp 2013-08-18]. (ang.).
  14. Mistrz świata w trójskoku złamał kość piszczelową [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2013-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-02] (pol.).
  15. Rok dyskwalifikacji dla mistrza świata w trójskoku Teddy'ego Tamgho [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2014-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-06] (pol.).
  16. Wynik uzyskany przy wietrze 2,1 m/s. Aby rezultat został uznany za oficjalny siła wiatru nie może przekraczać 2,0 m/s.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]