Tathiana Garbin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tathiana Garbin
Ilustracja
Tathiana Garbin (2006)
Państwo

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

30 czerwca 1977
Mestre

Wzrost

172 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

4 października 1996

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 10 ITF

Najwyżej w rankingu

22 (21 maja 2007)

Australian Open

3R (2007, 2010)

Roland Garros

4R (2007)

Wimbledon

2R (2006, 2007, 2009)

US Open

3R (2000, 2008)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

11 WTA, 11 ITF

Najwyżej w rankingu

25 (27 sierpnia 2001)

Australian Open

3R (2000)

Roland Garros

3R (2002, 2003)

Wimbledon

QF (2009)

US Open

3R (2003, 2004, 2007)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Bari 1997 gra pojedyncza
srebro Bari 1997 gra podwójna
Strona internetowa

Tathiana Garbin (ur. 30 czerwca 1977 w Mestre) – włoska tenisistka.

Garbin rozpoczęła oficjalną zawodową karierę 4 października 1996 roku. W czasach juniorskich wielokrotnie zdobywała wysokie wyniki w turniejach ITF-u. W 1997 roku zadebiutowała w eliminacjach do głównego turnieju WTA w Palermo. Pierwszy jej występ w takim turnieju miał miejsce rok później, w Budapeszcie. Zakwalifikowała się też do kilku innych imprez profesjonalnych i próbowała swoich sił w kwalifikacjach do turnieju wielkoszlemowego w Melbourne. W 1999 wystąpiła na kortach Melbourne Park, ulegając w pierwszej rundzie Ricie Grande, 7:9 w trzecim secie. Osiągnęła ćwierćfinał w Bogocie.

Sezon 2000 zakończyła wśród najlepszych pięćdziesięciu tenisistek świata. W Bogocie osiągnęła pierwszy w karierze zawodowy finał (pokonując między innymi obrończynię tytułu Fabiolę Zuluagę). W tym samym roku udało się jej jednak zdobyć tytuł w grze pojedynczej w Budapeszcie (w finale z Kristie Boogert) oraz pierwszy tytuł w grze podwójnej w Warszawie z Janette Husárovą.

Początek roku 2001 to kilka cennych zwycięstw, między innymi nad Monicą Seles w drugiej rundzie Indian Wells, nad Jeleną Lichowcewą i Justine Henin w drodze do czwartej rundy w Miami (tam porażka z Venus Williams). Później pojawiły się jednak kontuzje, które ograniczyły liczbę jej występów na kortach. W tym sezonie wygrała turnieje deblistek w Bogocie, Budapeszcie i Palermo – wszystkie z Janette Husárovą.

Po pokonaniu w ćwierćfinale Bol 2002 Jeleny Diemientjewej osiągnęła również półfinały w Taszkencie i Sopocie. W grze podwójnej wygrała turnieje w Hobarcie (z Ritą Grande), Bol (z Angelique Widjają) oraz była finalistką w Brukseli (z Arantxą Sánchez Vicario) i New Haven (z Janette Husárovą). W 2003 roku doszła do ćwierćfinału w Gold Coast. Wygrała z Émilie Loit turniej deblistek w Canberze. Grała w Pucharze Federacji.

Została pierwszą Włoszką w erze open, która pokonała najlepszą tenisistkę na świecie. Osiągnęła to, wygrywając z Justine Henin-Hardenne w drugiej rundzie French Open, gdzie Belgijka broniła tytułu. Wynik meczu – 7:5, 6:4. Jednocześnie została najniżej klasyfikowaną tenisistką, która odniosła zwycięstwo nad numerem jeden na świecie. Osiągnęła drugą rundę na igrzyskach olimpijskich w Atenach, zarówno w singlu, jak i w deblu. Wzięła udział w Pucharze Federacji.

Doszła do finału w Modenie 2005, ale skreczowała przeciwko Annie Smasznowej. Ćwierćfinały w Rabacie i Los Angeles. Wygrała tytuł deblowy w Canberze z Tiną Križan. W 2006 osiągnęła finał w Palermo, grając z dziką kartą, a także półfinał w Portorožu. Odnosiła zwycięstwa w turniejach ITF. Rok 2007 rozpoczęła od półfinału w Gold Coast, poddanego przeciwko Martinie Hingis. Trzecia runda Australian Open, przegrana z Mariją Szarapową, dała jej miejsce w pierwszej trzydziestce rankingu. Doszła do finału w Bogocie, ale zmuszona była opuścić kort z powodu problemów żołądkowych.

Wygrane turnieje[edytuj | edytuj kod]

gra pojedyncza (1)[edytuj | edytuj kod]

Lp. Rok Turniej Finalistka Wynik
1. 2000 Węgry Budapeszt Holandia Kristie Boogert 6:2, 7:6(4)

gra podwójna (11)[edytuj | edytuj kod]

Lp. Rok Turniej Partnerka Finalistki Wynik
1. 2000 Polska Warszawa Słowacja Janette Husárová Uzbekistan Iroda Tulyaganova
Ukraina Anna Zaporożanowa
6:3, 6:1
2. 2001 Włochy Palermo Słowacja Janette Husárová Hiszpania María José Martínez Sánchez
Hiszpania Anabel Medina Garrigues
4:6, 6:2, 6:4
3. 2001 Węgry Budapeszt Słowacja Janette Husárová Węgry Zsófia Gubacsi
Dragana Zarić
6:1, 6:3
4. 2001 Kolumbia Bogota Słowacja Janette Husárová Argentyna Laura Montalvo
Argentyna Paola Suárez
6:4, 2:6, 6:4
5. 2002 Australia Hobart Włochy Rita Grande Australia Catherine Barclay-Reitz
Australia Christina Wheeler
6:2, 7:6(3)
6. 2002 Chorwacja Bol Indonezja Angelique Widjaja Rosja Jelena Bowina
Słowacja Henrieta Nagyová
7:5, 3:6, 6:4
7. 2003 Australia Canberra Francja Émilie Loit Czechy Dája Bedáňová
Rosja Dinara Safina
6:3, 3:6, 6:4
8. 2005 Australia Canberra Słowenia Tina Križan Czechy Gabriela Navrátilová
Czechy Michaela Paštiková
7:5, 1:6, 6:4
9. 2010 Węgry Budapeszt Szwajcaria Timea Bacsinszky Rumunia Sorana Cîrstea
Hiszpania Anabel Medina Garrigues
6:3, 6:3
10. 2010 Włochy Palermo Szwajcaria Timea Bacsinszky Rumunia Monica Niculescu
Węgry Ágnes Szávay
7:5, 7:6(4)
11. 2010 Luksemburg Luksemburg Szwajcaria Timea Bacsinszky Czechy Iveta Benešová
Czechy Barbora Záhlavová-Strýcová
6:4, 6:4

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]