Taslima Nasrin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Taslima Nasrin
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1962
Mojmonszinho

Zawód, zajęcie

lekarka, pisarka, działaczka ruchu na rzecz praw człowieka

Narodowość

bengalska

podpis
Taslima Nasrin

Taslima Nasrin, także Taslima Nasreen (ur. 25 sierpnia 1962 w Mojmonszinho) – bengalska lekarka, pisarka, feministka i działaczka ruchu na rzecz praw człowieka, w tym praw kobiet oraz ruchu wolnomyślicielskiego. Laureatka Nagrody Sacharowa z 1994[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od lat 80. XX w. publikowała artykuły w obronie dyskryminowanych kobiet i mniejszości religijnych. Po opublikowaniu w 1993 r. powieści Lajja (Wstyd) o prześladowaniach mniejszości hinduistycznej przez społeczność muzułmańską, islamiści wydali na nią fatwę pod zarzutem „złośliwego zranienia uczuć religijnych”, wyznaczając nagrodę pieniężną za jej głowę. Dla wywarcia presji na rządzie Bangladeszu doprowadzono do ogłoszenia strajku generalnego oraz zorganizowano demonstrację, w której udział wzięło ok. 300 tys. muzułmanów. Pisarka uciekła wówczas do Szwecji, obecnie mieszka w Holandii.

Jest autorką kilkunastu książek – esejów, powieści, autobiografii i poezji.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Za swą działalność pisarską i społeczną była honorowana wieloma nagrodami i doktoratami honoris causa na całym świecie, m.in.:

W 2005 r. była też nominowana do Pokojowej Nagrody Nobla.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Taslima Nasrin [online], Sakharov Prize Network [dostęp 2017-11-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-07] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]