Taksówkarz (film) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Taksówkarz
Taxi Driver
Ilustracja
Gatunek

dramat kryminalny

Rok produkcji

1976

Data premiery

8 lutego 1976

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

113 min

Reżyseria

Martin Scorsese

Scenariusz

Paul Schrader

Główne role

Robert De Niro
Jodie Foster
Cybill Shepherd

Muzyka

Bernard Herrmann

Zdjęcia

Michael Chapman

Scenografia

Charles Rosen
Leslie Bloom
Herbert F. Mulligan

Kostiumy

Ruth Morley

Montaż

Tom Rolf
Melvin Shapiro

Produkcja

Julia Phillips
Michael Phillips

Wytwórnia

Columbia Pictures
Bill/Phillips
Italo/Judeo Productions

Dystrybucja

PL: ZRF[1]

Nagrody
* Złota Palma na 29. MFF w Cannes
* 5 nagród BAFTA

Taksówkarz (ang. Taxi Driver) – amerykański film fabularny z 1976 roku w reżyserii Martina Scorsese.

Była to jedna z pierwszych wielkich ról Roberta De Niro, a także trzynastoletniej wtedy Jodie Foster. Muzykę do filmu skomponował Bernard Herrmann, dla którego był to ostatni film przed śmiercią.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Film opowiada o losach Travisa Bickle (Robert De Niro), weterana wojny w Wietnamie, cierpiącego na bezsenność. Postanawia znaleźć pracę, w której będzie to atut. Został zatrudniony jako taksówkarz w Nowym Jorku. Niemały wpływ na proces rekrutacji miała zgoda na jazdę po Bronksie, gdzie wielu przedstawicieli tego zawodu kategorycznie odmawia świadczenia usług. Jeżdżąc po najgorszych dzielnicach, widzi wszechobecne zło, agresję i prostytucję. Brzydzi się brudem fizycznym i tym, że często po pracy musi usuwać z auta spermę, czasem też i krew. Za dnia stara się, bezskutecznie, poderwać pracowniczkę kampanii wyborczej – Betsy (Cybill Shepherd). By zwrócić jej uwagę, próbuje zabić kandydata na prezydenta, dla którego ona pracuje. Pewnego dnia poznaje nieletnią prostytutkę Iris (Jodie Foster), którą usiłuje namówić do odejścia z branży. Travis, ogarnięty obsesją jej uwolnienia, postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i zabija jej sutenerów, sam zostając ciężko ranny. Zostaje uznany przez społeczeństwo za bohatera. Po wyzdrowieniu wraca do pracy taksówkarza.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]