Taiyō – Wikipedia, wolna encyklopedia

Taiyō
Ilustracja
Taiyō
Historia
Stocznia

stocznia Mitsubishi, Nagasaki, Japonia

Położenie stępki

6 stycznia 1940

Wodowanie

19 września 1940

 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Wejście do służby

2 września 1941

Wycofanie ze służby

18 sierpnia 1944

Los okrętu

zatopiony przez okręt podwodny USS "Rasher" w okolicach Luzonu

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa - 17 830 ton,
pełna - 18 115 ton

Długość

180,2 m

Szerokość

23,0 m

Zanurzenie

8,0 m

Napęd
moc: 25 200 KM
Prędkość

21,2 węzły

Zasięg

6 500 mil morskich przy prędkości 18 węzłów

Uzbrojenie
4 działa uniwersalne (przeciwlotnicze) kal. 127 mm,
64 działka przeciwlotnicze kal. 25 mm
Wyposażenie lotnicze
27 samolotów pokładowych
Załoga

747

Taiyō (jap. 大鷹 Taiyō)japoński lotniskowiec z okresu II wojny światowej.

W 1940 r., w obliczu zbliżającej się wojny Japońska Cesarska Marynarka Wojenna zdecydowała się powiększyć liczbę lotniskowców, przebudowując jednostki cywilne. Do przebudowy wybrano trzy duże statki pasażerskie o wyporności 17 100 ton. Jednostki otrzymały nazwy: "Taiyō", „Unyō” i "Chūyō". Ze względu na ograniczoną prędkość i spełnianą rolę można zaklasyfikować te okręty jako lotniskowce eskortowe, choć były nieco większe niż ich odpowiedniki we flocie brytyjskiej czy amerykańskiej.

Przebudowa przebiegała stosunkowo szybko. Każdy z nich został wykończony w ciągu sześciu miesięcy. Było to możliwe dzięki temu, że zachowano oryginalne maszyny oraz to, że jednostki zostały przejęte przed ukończeniem ich w swej pierwotnej postaci.

"Taiyō" był wykorzystywany głównie jako transportowiec samolotów oraz do szkolenia załóg. Sporadycznie wykorzystywano go także do osłony powietrznej, zwłaszcza jeśli chodziło o szczególnie ważne konwoje. Przez pewien czas osłaniał superpancernik "Yamato". 18 sierpnia 1944 "Taiyō" został zatopiony niedaleko Filipin przez okręt podwodny USS "Rasher".

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]