Tadeusz Rutkowski (żołnierz) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tadeusz Rutkowski
szeregowy szeregowy
Data i miejsce urodzenia

1924
Trzciana

Data i miejsce śmierci

16 grudnia 1946
Starosielce

Przebieg służby
Lata służby

1945–1946

Jednostki

Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Główne wojny i bitwy

walki z antykomunistycznym podziemiem

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Tadeusz Rutkowski (ur. w 1924 w Trzcianie, zm. 16 grudnia 1946 w Starosielcach) – żołnierz Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1924 roku w Trzcianie w powiecie skierniewickim, w rodzinie chłopskiej. Od kwietnia 1945 roku pełnił służbę wojskową w Podlaskiej Jednostce Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Poległ 16 grudnia 1946 roku broniąc stacji kolejowej Starosielce, atakowanej przez oddział zbrojnego podziemia. Za bohaterska walkę został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Virtuti Militari V klasy[1].

W okresie Polski Ludowej jego imię nadano szkole 1000-lecia w Złotorii, wybudowanej z funduszów KBW[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rocznik białostocki. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1964. Tom 5, s. 53.
  2. Stanisław Wroński, Maria Zwolakowa: Polska 1944-1955. Warszawa 1966, s. 202.