Tadeusz Landecki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2022-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Tadeusz Landecki (ur. 7 sierpnia 1904, zm. 19 kwietnia 1948) – historyk, badacz dziejów XIX wieku, pedagog, tłumacz, członek Polskiego Towarzystwa Historycznego w Łodzi, od 1945 członek zarządu Łódzkiego Oddziału PTH. W 1929 doktorat pod kierunkiem Marcelego Handelsmana. W okresie międzywojennym był nauczycielem historii w Społecznym Polskim Gimnazjum Męskim w Łodzi.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

• Miasta Polski. Przewodnik dla nauczycieli szkół powszechnych (Stefan Górzyński, Tadeusz Landecki; Piotrków, 1926)
• Podręcznik historii dla VIII klasy szkoły podstawowej (pod red.: N. Gąsiorowska, T. Landecki, W. Łukaszewicz, H. Wereszycki, J. Willaume; Warszawa, 1947)
• Rewolucja francuska, A. Mathiez (tł. W. Dzwonkowski, W. Łukaszewicz, T. Landecki; Warszawa: „Książka i Wiedza”, 1956)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• wywiad
• PTH Łódź. pthlodz.uni.lodz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-23)].
• edupress.pl