Tadeusz Kukiz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tadeusz Kukiz
Ilustracja
Tadeusz Kukiz – zdjęcie w „Tygodniku Prudnickim” z 2002
Data i miejsce urodzenia

9 maja 1932
Dębowice

Data i miejsce śmierci

14 maja 2015
Wrocław

Miejsce spoczynku

Cmentarz Ducha Świętego we Wrocławiu

Zawód, zajęcie

lekarz

Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons

Tadeusz Kukiz (ur. 9 maja 1932 w Dębowicach w województwie tarnopolskim, zm. 14 maja 2015[1] we Wrocławiu[2]) – polski lekarz, popularyzator historii i kultury Kresów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 9 maja 1932 w Dębowicach[a] w województwie tarnopolskim w rodzinie przodownika Policji Państwowej w II Rzeczypospolitej, Mariana Kukiza i jego żony Anny. W dzieciństwie mieszkał w Uwinie, Łopatynie, Narajowie i Zborowie w województwie tarnopolskim. W 1940 r. jego ojciec został aresztowany przez NKWD, a w czerwcu 1941 r. zamordowany w więzieniu Brygidki we Lwowie w ramach masakr więziennych NKWD[3][4][5]. 13 kwietnia 1940 został z matką i siostrą zesłany do północno-wschodniego Kazachstanu, skąd powrócił w 1946 i zamieszkał w Jasionie koło Prudnika[6]. Ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Prudniku[7]. W latach 1951–1957 studiował medycynę, najpierw na Uniwersytecie Palackiego w Ołomuńcu, później na akademiach medycznych w Zabrzu, Lublinie i Warszawie.

Przez prawie trzydzieści lat kierował oddziałem chorób wewnętrznych w szpitalu w Niemodlinie i kierował tamtejszym Kołem Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Ogłosił kilkanaście artykułów w profesjonalnej prasie medycznej.

Od początku działalności Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich współuczestniczył w pracach organizacyjnych, popularyzując historię i kulturę Kresów (prelekcje i wywiady, m.in. w Radiu Wrocław i Opole). Na łamach czasopism ogłaszał szkice poświęcone dziejom kilku miejscowości, z którymi związana była jego rodzina. Aktywnie uczestniczył w działalności Związku Sybiraków.

Przez wiele lat zajmował się losami obrazów maryjnych, przywiezionych po II wojnie światowej z archidiecezji lwowskiej oraz diecezji przemyskiej i łuckiej do Polski w nowych granicach. Prace na ten temat ogłaszał w prasie krajowej i polonijnej („Spotkania z Zabytkami”, „Semper Fidelis”, „Wrocławskie Wiadomości Kościelne”, „Kresy Literackie”, „Gość Niedzielny”, „Rocznik Lwowski”, „Wołanie z Wołynia”, londyński „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza” i in.).

Był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Książki (oddział opolski) i Koła Miłośników Ekslibrisu we Wrocławiu.

W 2012 został uhonorowany przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2013 otrzymał nagrodę Kustosz Pamięci Narodowej[8].

Tadeusz Kukiz został pochowany na Cmentarzu Ducha Świętego we Wrocławiu, nabożeństwo żałobne koncelebrował ksiądz Tadeusz Isakowicz-Zaleski[9].

Życie rodzinne[edytuj | edytuj kod]

Ojciec polskiego muzyka, aktora i polityka Pawła Kukiza.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Kukiz: Madonny Kresowe i inne obrazy sakralne z Kresów w diecezji gliwickiej. 1997.
  • Tadeusz Kukiz: Madonny Kresowe i inne obrazy sakralne z Kresów w diecezji opolskiej. 1998.
  • Tadeusz Kukiz: Wołyńskie Madonny i inne obrazy sakralne z diecezji łuckiej. 1998.
  • Tadeusz Kukiz: Madonny Kresowe i inne obrazy sakralne z Kresów w archidiecezji wrocławskiej i w diecezji legnickiej. Wrocław: 1999. ISBN 83-88301-19-5.
  • Tadeusz Kukiz: Madonny Kresowe i inne obrazy sakralne z Kresów w diecezjach Polski (poza Śląskiem). Część I. Wrocław: 2000. ISBN 83-88301-92-6.
  • Tadeusz Kukiz: Madonny Kresowe i inne obrazy sakralne z Kresów w diecezjach Polski (poza Śląskiem). Część II. 2001.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nieistniejąca obecnie osada w ówczesnej gminie Szczurowice, na północny wschód od Batyjowa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nie żyje Tadeusz Kukiz, ojciec Pawła Kukiza. Miał 83 lata. gazeta.pl, 14 maja 2015. [dostęp 2015-05-15].
  2. ↑ Tadeusz Kukiz. rejestry-notarialne.pl.
  3. ↑ Kuk-iz znaczy niebieskie oczy. nto.pl, 2007-02-04. [dostęp 2015-10-22].
  4. ↑ Marian Kukiz. nieobecni.com.pl. [dostęp 2015-10-22].
  5. ↑ Piotr Ferenc-Chudy: Kustosz. gpcodziennie.pl, 2013-05-23. [dostęp 2015-10-22].
  6. ↑ Paweł Kukiz o Ojcu: Nauczył mnie kochać Polskę bardziej niż samego siebie... [online], niezalezna.pl, 15 maja 2015 [dostęp 2021-04-01].
  7. ↑ Jan Poniatyszyn, Jubileusz liceum z kresowymi tradycjami, renomą i perspektywami na przyszłość [online], Radio Opole, 13 grudnia 2015 [dostęp 2020-02-10] (pol.).
  8. ↑ Kustosz Pamięci Narodowej 2013. ipn.gov.pl. [dostęp 2018-03-01].
  9. ↑ Wrocław: Pogrzeb ojca Pawła Kukiza. Tadeusz Kukiz spoczął na cmentarzu przy ul. Bardzkiej [online], Gazeta Wrocławska [dostęp 2020-07-09] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Kukiz&oldid=72755388”