Tadeusz Kaźmierski (lekkoatleta) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tadeusz Kaźmierski
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1934
Inowrocław

Data i miejsce śmierci

26 maja 2008
Inowrocław

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Poznań 1957 bieg na 800 m
złoto Bydgoszcz 1958 bieg na 800 m
złoto Olsztyn 1960 sztafeta 4 × 400 m
brąz Zabrze 1956 bieg na 800 m
brąz Gdańsk 1959 bieg na 800 m

Tadeusz Kaźmierski (ur. 21 stycznia 1934 w Inowrocławiu[1], zm. 26 maja 2008 tamże) – polski lekkoatleta średniodystansowiec, członek Wunderteamu.

Wystąpił na mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie, gdzie został zdyskwalifikowany w półfinale biegu na 800 metrów, a w sztafecie 4 × 400 metrów zajął wraz z kolegami 6. miejsce (sztafeta biegła w składzie: Stanisław Swatowski, Jacek Jakubowski, Kaźmierski i Zbigniew Makomaski)[2].

Był mistrzem Polski w biegu na 800 m w 1957 i 1958 oraz w sztafecie 4 × 400 m w 1960, a także brązowym medalistą na 800 m w 1956 i 1959[3].

W latach 1956-1959 wystąpił w dziesięciu meczach reprezentacji Polski (16 startów), odnosząc 1 zwycięstwo indywidualne[4].

Rekordy życiowe Kaźmierskiego[5]:

Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 400 metrów 5 października 1958, Spała 48,4
bieg na 800 metrów 2 sierpnia 1958, Warszawa 1:46,9[6]
bieg na 1000 metrów 1 lutego 1958, Dortmund 2:25,3

Był zawodnikiem klubów Unia Mątwy, Noteć Mątwy i Zawisza Bydgoszcz.

Wieloletni nauczyciel wychowania fizycznego i trener koszykówki dziewcząt w Szkole Podstawowej nr 15 w Inowrocławiu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 134. ISBN 83-902509-0-X.
  2. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 509–510, 513 [dostęp 2021-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  3. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 41-42 i 262. ISBN 978-83-61233-20-6.
  4. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984, s. 328.
  5. Henryk Gąszczak: Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007. [dostęp 2011-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 sierpnia 2012)]. (pol.).
  6. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 32. ISBN 83-902509-0-X.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
  • Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
  • Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.