Szukacz gwiazd – Wikipedia, wolna encyklopedia

Głowica optyczna szukacza gwiazd z rosyjskiego satelity Granat

Szukacz gwiazd – urządzenie określające orientację statku kosmicznego.

Szukacz składa się z cyfrowego aparatu fotograficznego i komputera, który porównuje uzyskane obrazy z wgraną do jego pamięci mapą nieba, zawierającą od kilkudziesięciu do kilku tysięcy gwiazd. Komputer dokonuje identyfikacji gwiazd i porównuje uzyskany obraz z mapą, wyznaczając w ten sposób orientację statku kosmicznego[1].

Dokładność urządzenia jest rzędu kilku-kilkunastu sekund kątowych[1][2]. Pomiary wykonywane są kilka razy na sekundę[2].

Pole widzenia aparatu wynosi zazwyczaj kilkanaście stopni[3].

Szukacz gwiazd może też być wykorzystany do robienia fotografii[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Stellar navigation - DTU Space [online], space.dtu.dk [dostęp 2018-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-25] (ang.).
  2. a b Berlin Space Technologies | Star Tracker ST200 and ST400 [online], www.berlin-space-tech.com [dostęp 2018-10-24] (ang.).
  3. Star Tracker VST-41M – VECTRONIC Aerospace [online], www.vectronic-aerospace.com [dostęp 2018-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-25] (niem.).
  4. Ziemia widziana przez szukacz sondy Hayabusa, „Kosmonauta.net”, 30 maja 2010 [dostęp 2018-10-24] (pol.).