Szczęściarz Antoni – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szczęściarz Antoni – polski film komediowy z 1960 roku.

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Film opowiada o niezwykłych perypetiach urzędnika stanu cywilnego, tytułowego Antoniego, czterdziestoletniego kawalera bez własnego mieszkania, który niespodziewanie się żeni i otrzymuje w prezencie ślubnym klucz do jednorodzinnego domku na obrzeżach Warszawy. Po przyjechaniu na miejsce przekonuje się, że zamiast domu jest jeszcze plac budowy ze stertą ziemi. W trakcie jej usuwania okazuje się, że przykrywa ona czołg T-34. Wszelkie próby pozbycia się maszyny kończą się niepowodzeniem, dlatego ostatecznie małżeństwo postanawia przyzwyczaić się do niej.

Obsada aktorska[edytuj | edytuj kod]

• Czesław Wołłejko – Antoni Grabczyk, urzędnik stanu cywilnego
• Teresa Szmigielówna – Julia Grabczyk, żona Antoniego
• Kazimierz Opaliński – Opaliński, sąsiad Antoniego
• Leon Niemczyk – mecenas Saturnin Potapowicz, stały "klient" Antoniego
• Edyta Wojtczak – mecenasowa
• Roman Kłosowski – strażnik pilnujący czołgu
• Janusz Strachocki – inżynier budujący domek Antoniego
• Stanisław Daczyński – dyrektor departamentu
• Jan Kobuszewski – szewc Fijałkowski, sąsiad Antoniego
• Ryszard Pietruski – wysłannik Ministerstwa Kultury
• Genowefa Korska

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Szczęściarz Antoni w bazie IMDb (ang.)
• Szczęściarz Antoni w bazie filmpolski.pl
• Szczęściarz Antoni w bazie Filmweb
• Zdjęcia z filmu Szczęściarz Antoni w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”