Sydney Camm – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sydney Camm
Ilustracja
Sydney Camm (1915)
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1893
Windsor

Data śmierci

21 marca 1966

Zawód, zajęcie

konstruktor lotniczy

Narodowość

brytyjska

Edukacja

Royal Free School, Windsor

Pracodawca

Martinsyde, Hawker Siddeley

Rodzice

Frederick Camm, Mary Smith

Małżeństwo

Hilda Rose Starnes

Dzieci

1 córka

Sydney Camm OBE (ur. 5 sierpnia 1893, zm. 21 marca 1966) – brytyjski konstruktor lotniczy, główny konstruktor przedsiębiorstwa Hawker, twórca sławnych myśliwców z okresu II wojny światowej, w szczególności Hawkera Hurricane.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był najstarszym z dwunastu dzieci Fredericka Camma i Mary Smith; w latach 1901–1908 uczęszczał do Royal Free School. Mając doświadczenie w pracy z drewnem (ojciec był stolarzem), w czasie nauki budował modele samolotów i szybowców, łącznie z pełnoskalowym szybowcem, który Camm wyposażył w silnik – jednak zbyt słaby, by maszyna stała się funkcjonalnym samolotem, zdolnym do samodzielnego lotu. W 1914 rozpoczął pracę jako stolarz w przedsiębiorstwie Martinsyde, gdzie został szybko awansowany do pracy w biurze projektowym[1]. W tym czasie znaczny wpływ na niego miał George Handasyde, główny konstruktor zakładów Martinsyde[2].

W 1923 zatrudnił się jako starszy kreślarz w zakładach Hawker, gdzie pracował przez następne 43 lata. Jego pierwszym samodzielnym projektem był ultralekki Hawker Cygnet. W 1925 awansował na głównego projektanta[1].

Wraz z Fredem Sigristem zaprojektowali nowoczesny, lekki bombowiec o metalowej konstrukcji, Hawker Hart[1], który był szybszy i miał większy zasięg od używanych ówcześnie myśliwców. Camm osiągnął to, instalując najnowsze silniki rzędowe w stosunkowo niewielkich, dopracowanych aerodynamicznie płatowcach[3]. Konstrukcja Harta była łatwa do modyfikacji – można było na niej montować różne silniki w zależności od życzeń odbiorcy; dała także początek całej rodzinie zbliżonych samolotów, takich Demon i Audax, a także pokrewnej konstrukcji myśliwca Hawker Fury, pierwszego brytyjskiego samolotu, który przekroczył prędkość 200 mil na godzinę. Hart, Fury i ich warianty odniosły też znaczny sukces eksportowy, co umożliwiło zakładom Hawker przetrwanie okresu wielkiego kryzysu[3].

Hurricane – najsławniejsza konstrukcja Sydneya Camma

Najbardziej znanym samolotem Camma był Hawker Hurricane, który wywodził się z dwupłatowego Hawkera Fury. Camm, konstruktor licznych dwupłatów, wcześnie dostrzegł konieczność wykorzystania samolotów jednopłatowych, stawiających mniejszy opór aerodynamiczny, a więc o potencjalnie lepszych osiągach, w lotnictwie wojskowym. Hurricane nie był maszyną nowatorską, wykorzystując w znacznej części podobną kratownicową konstrukcję kadłuba co Fury, ale był solidny, łatwy w naprawie i produkcji, a jak wykazała służba – bardzo uniwersalny. Po bitwie o Anglię, w czasie której Hurricane’y zestrzeliły więcej niemieckich maszyn niż wszystkie inne środki obrony powietrznej razem wzięte, samoloty te służyły też jako dość skuteczne maszyny szturmowo-bombowe i przeciwczołgowe[1].

W czasie II wojny światowej Camm kontynuował pracę nad maszynami myśliwskimi i myśliwsko-bombowymi – jego dziełem były samoloty Typhoon, Tornado i Tempest. Zgodnie ze swoją filozofią rozwijania udanych projektów, na bazie Tempesta Camm zbudował Sea Fury, ostatni brytyjski samolot pokładowy z napędem tłokowym. Po wojnie rozpoczął budowę maszyn z napędem odrzutowym, konstruując pokładowy myśliwiec Hawker Sea Hawk i niezwykle udany, lądowy Hawker Hunter. Ostatnim projektem Camma był samolot pionowego startu Hawker P.1127, który (już po śmierci Camma) dał początek innej sławnej maszynie Hawkera – Harrierowi[1].

Sydney Camm nie miał naukowo-teoretycznego przygotowania; posługiwał się wyczuciem i intuicją, ewolucyjnie raczej niż rewolucyjnie rozwijając kolejne modele samolotów na bazie poprzednich. Jego konstrukcje były jednak wśród najbardziej udanych w swoim czasie. Opisywany jako bardzo wymagający, czasem trudny we współpracy, jednak bardzo ceniony przez współpracowników[1].

W 1935 został członkiem rady nadzorczej Hawkera, którym pozostał do końca życia, awansując na dyrektora projektowania i dyrektora całej grupy Hawker Siddeley, które to stanowisko pełnił do śmierci[2]. Był też przewodniczącym rady technicznej SBAC (w latach 1951–1953), wiceprezydentem (1950–1951 i 1953–1954) i prezydentem Royal Aeronautical Society (RAeS) (1954–1955). Za swoje osiągnięcia otrzymał złoty medal RAeS (1949) i British Gold Medal for Aeronautics (1958)[2] oraz Daniel Guggenheim Medal (1965; Camm zmarł przed odebraniem nagrody)[4]. W 1953 otrzymał szlachectwo[2].

Kingston University nazwał swoją nową bibliotekę imieniem sir Sydneya Camma[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Sydney Camm – the Designer of the Hurricane. W: David Coles: The four geniuses of the Battle of Britain: Watson-Watt, Henry Royce, Sydney Camm, and R.J. Mitchell. Barnsley, South Yorkshire: Pen & Sword Aviation, 2012. ISBN 978-1-78303-384-3. (ang.).
  2. a b c d Sydney Camm. „Flight and Aircraft Engineer”. 89 (2975), s. 410, 1966-03-17. (ang.). 
  3. a b Francis K. Mason: Aircraft Profile No. 57: The Hawker Hart. Profile Publications Ltd., 1965, s. 3–6. ISBN 978-1-78303-384-3. (ang.).
  4. Sir Sydney Camm. [w:] AIAA Guggenheim Medal [on-line]. American Institute of Aeronautics and Astronautics. s. Past Guggenheim Medalists. [dostęp 2018-11-01]. (ang.).
  5. Humble opening for Hurricane hero. 2010-03-29. [dostęp 2018-11-01]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]