Swietłana Kuzniecowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Swietłana Kuzniecowa
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1985
Leningrad

Wzrost

174 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2000

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Hernan Gumy, Carlos Martínez

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

18 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

2 (10 września 2007)

Australian Open

QF (2005, 2009, 2013)

Roland Garros

W (2009)

Wimbledon

QF (2003, 2005, 2007, 2017)

US Open

W (2004)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

16 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

3 (7 czerwca 2004)

Australian Open

W (2005, 2012)

Roland Garros

F (2004)

Wimbledon

F (2005)

US Open

F (2003, 2004)

Strona internetowa
Zurich Open 2006
Suzuki Warsaw Masters 2008

Swietłana Aleksandrowna Kuzniecowa (ros. Светлана Александровна Кузнецова, ur. 27 czerwca 1985 w Leningradzie) – rosyjska tenisistka, zwyciężczyni wielkoszlemowych US Open 2004 i French Open 2009, finalistka French Open 2006 i US Open 2007 w grze pojedynczej, triumfatorka dwóch turniejów rangi Premier Mandatory, trzykrotna zdobywczyni Fed Cupu oraz mistrzyni Australian Open 2005 i Australian Open 2012 w grze podwójnej, notowana najwyżej na 2. miejscu w rankingu singlowym i na 3. w deblowym.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

2000–2006[edytuj | edytuj kod]

Została profesjonalną tenisistką w 2000.

Wygrała turniej juniorski US Open 2001 w deblu, za to jej największym sukcesem seniorskim jest mistrzostwo wielkoszlemowego US Open 2004, po pokonaniu w finale Jeleny Diemientjewej. Po tych sukcesach, i po turnieju na wyspie Bali, awansowała na 5. miejsce w rankingu WTA 20 września 2004, a w deblu zajmowała w czerwcu 2004 pozycję nr 3.

W listopadzie 2004 awansowała na 4. pozycję w rankingu WTA, oraz zapewniła sobie udział w turnieju Masters. W styczniu 2005 wygrała wielkoszlemowy Australian Open 2005 w grze podwójnej.

W kwietniu 2006 triumfowała na kortach w Miami, w turnieju Nasdaq-100 Open, gdzie w finale pokonała Mariję Szarapową. 7 maja 2006 rozegrała finałowy mecz w turnieju J&S Cup 2006 w Warszawie z Kim Clijsters, gdzie przegrała w dwu setach, po raz trzeci z rzędu finał tej imprezy. W poprzednich latach została pokonana przez Venus Williams. Niecały miesiąc później wystąpiła w wielkoszlemowym turnieju French Open 2006. Dotarła do finału, gdzie uległa Justine Henin-Hardenne 4:6, 4:6.

2007[edytuj | edytuj kod]

Może mówić o „klątwie Henin”, która dopadła ją podczas turniejów na Bliskim Wschodzie na przełomie lutego i marca 2007: przegrała z Henin w półfinale w Dubaju oraz w finale w Dosze.

17 marca 2007 przegrała finał turnieju Pacific Life Open w Indian Wells ze zwyciężczynią tego turnieju w 2002 roku, Danielą Hantuchovą.

5 maja 2007 na turnieju J&S Cup w Warszawie poniosła porażkę w półfinale z Aloną Bondarenko 2:6, 4:6, przez co nie pojawiła się w finale warszawskiego turnieju po raz pierwszy od 2004 roku.

W sierpniu 2007 na kortach twardych w New Haven odniosła pierwsze w tym sezonie zwycięstwo turniejowe, pokonując Ágnes Szávay po kreczu rywalki przy stanie 6:4, 0:3. Miesiąc później dotarła do finału US Open 2007, gdzie po raz kolejny przegrała z Justine Henin. Po tym turnieju awansowała na najwyższą w karierze pozycję w rankingu WTA (na miejsce drugie).

2008[edytuj | edytuj kod]

Sezon rozpoczęła od przegranego turnieju w Sydney z rozstawioną z numerem pierwszym Justine Henin 6:4, 2:6, 4:6. Zagrała w singlu i deblu na Australian Open 2008. W deblu w nierozstawionej parze z Amélie Mauresmo, poddały mecz w II rundzie walkowerem. W singlu, rozstawiona z nr 2, uległa w trzeciej rundzie rozstawionej z nr 29. Agnieszce Radwańskiej 3:6, 4:6.

Po nieudanym występie w Dosze (porażka w trzeciej rundzie z Sybille Bammer) doszła do finałów w Dubaju (przegrana z Jeleną Diemientjewą 6:4, 3:6, 2:6) i Indian Wells (porażka z Aną Ivanović 4:6, 3:6). Dotarła także do półfinału w Miami, gdzie przegrała z późniejszą triumfatorką Sereną Williams 6:3, 5:7, 3:6.

Turnieje przygotowawcze do French Open w Berlinie i Rzymie zakończyła w trzeciej rundzie, natomiast na samym French Open doszła aż do półfinału, gdzie poniosła porażkę 3:6 2:6 z rodaczką Dinarą Safiną.

Sukcesów nie odniosła też na kortach trawiastych. W Eastbourne przegrała już w pierwszym spotkaniu z Dunką Caroline Wozniacki 2:6 2:6, natomiast na Wimbledonie doszła do 1/8 finału, gdzie poniosła porażkę 4:6, 6:1, 5:7 z Agnieszką Radwańską, przy czym w trzecim secie wygrywała 4:1 i 40:15 przy serwisie rywalki. W US Open była rozstawiona z „trójką”, lecz przegrała w III rundzie z Kateriną Srebotnik. W turnieju kończącym sezon w Dosze nie wyszła z grupy przegrywając wszystkie mecze. Sezon 2008 zakończyła na 8. miejscu w rankingu WTA.

2009[edytuj | edytuj kod]

Sezon rozpoczęła od dojścia do ćwierćfinału w Sydney, gdzie oddała mecz walkowerem Ai Sugiyamie. W Australian Open była rozstawiona z numerem ósmym i doszła do ćwierćfinału, przegrywając z Sereną Williams 7:5, 5:7, 1:6.

W turnieju w Dubaju, w pierwszej rundzie miała wolny los, zaś w drugiej przegrała 4:6, 6:3, 0:6 z Jeleną Wiesniną. W turnieju w Indian Wells odpadła w II rundzie z Urszulą Radwańską. Na turnieju w Miami doszła do półfinału, przegrywając w Wiktoryją Azaranką 3:6, 6:2, 5:7. Podczas Porsche Tennis Grand Prix w Stuttgarcie wygrała swój 10. turniej w karierze, pokonując w finale Dinarę Safinę 6:4, 6:3. W Rzymie, na turnieju Internazionali BNL d’Italia, przegrała w finale z Safiną 3:6, 2:6. W Madrycie przegrała w II rundzie, z Aloną Bondarenko 3:6, 2:6.

Podczas drugiego turnieju wielkoszlemowego w sezonie, French Open, została rozstawiona z numerem siódmym. W pierwszej rundzie pokonała grającą z „dziką kartą”, Claire Feuerstein, zaś w drugiej z Galiną Woskobojewą. W 1/16 finału (III rundzie) zwyciężyła z Melindą Czink. W czwartym meczu pokonała rozstawioną z numerem 12., Agnieszką Radwańską. W ćwierćfinale wygrała z turniejową „dwójką”, Sereną Williams, zaś w półfinale z Samanthą Stosur. W finale, po wygranej nad Dinarą Safiną 6:4, 6:2, zdobyła drugi tytuł wielkoszlemowy w karierze.

Na Wimbledonie, jako rozstawiona z „piątką”, doszła do III rundy, ulegając Sabinie Lisicki 2:6, 5:7.

W US Open doszła do IV rundy, przegrywając z Caroliną Wozniacki 6:2, 6:7, 6:7. W turnieju w Tokio przegrała z Andreą Petković 5:7, 6:4, 3:6. W turnieju w Pekinie wygrała w finale z Agnieszką Radwańską 6:2, 6:4.

Sezon zakończyła na 3 miejscu w rankingu WTA.

2010[edytuj | edytuj kod]

Sezon zaczęła od turnieju w Sydney, gdzie przegrała w II rundzie z Dominiką Cibulkovą 5:7, 2:6. W Australian Open odpadła w IV rundzie po przegranej z Nadią Pietrową 3:6, 6:3, 1:6.

Następnie wzięła udział w turnieju w Dubaju, gdzie I rundę miała woln, zaś w II rundzie przegrała z Regina Kulikową 7:5, 6:7, 4:6. W marcu zaczęła tournée po Stanach Zjednoczonych: w Indian Wells została rozstawiona z 1. i przegrała w II rundzie, zaś podczas Sony Ericsson Open w Miami doszła do IV rundy, gdzie przegrała z Marion Bartoli 3:6, 0:6. W turnieju w Stuttgarcie doszła do 2. rundy.

2012[edytuj | edytuj kod]

Sezon rozpoczęła od przegranej w drugiej rundzie turnieju w Sydney z Czeszką, Lucie Šafářovą. Mecz zakończył się z powodu kreczu Kuzniecowej. Kolejnym turniejem, w którym brała udział był nowozelandzki ASB Classic. Rosjanka doszła w nim do półfinału.

Podczas Australian Open doszła do trzeciej rundy w grze pojedynczej. W pierwszym meczu pokonała w trzech setach reprezentantkę RPA Chanelle Scheepers. W kolejnym spotkaniu pokonała po dwóch setach walki reprezentantkę USA – Sloane Stephens. W następnej rundzie nie sprostała Niemce Sabine Lisicki. Mecz zakończył się wynikiem 6:2, 4:6, 2:6. W zawodach gry podwójnej w parze z Wierą Zwonariową pokonała w finale Włoszki: Sarę Errani oraz Robertę Vinci[1]. Był to drugi wygrany finał turnieju wielkoszlemowego w grze podwójnej.

2013[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2013 osiągnęła ćwierćfinał zawodów singlowych w Sydney. Następnie ponownie awansowała do ćwierćfinału Australian Open w grze pojedynczej, w którym uległa Wiktoryi Azarance 5:7, 1:6. Później osiągnęła trzecią rundę zawodów w Dosze i, po przejściu kwalifikacji, pierwszą w Dubaju. Zarówno w Indian Wells, jak i w Miami awansowała do trzeciej rundy zawodów singlowych. Dodatkowo osiągała także kolejno pierwszą rundę i półfinał gry podwójnej.

W Oeiras Rosjanka awansowała do ćwierćfinału, w którym przegrała z Rominą Oprandi. W Madrycie zanotowała trzy wygrane spotkania w grze pojedynczej i podwójnej, natomiast w Rzymie nie wygrała spotkania. Z French Open odpadła po ćwierćfinałowym spotkaniu z Sereną Williams. W grze podwójnej osiągnęła drugą rundę.

Następnie wzięła udział w zawodach w Carlsbadzie, ale nie wygrała pojedynku pierwszej rundy. Podobny rezultat uzyskała w Toronto i Cincinnati. Na US Open przegrała w trzeciej rundzie z późniejszą półfinalistką, Flavią Pennettą. W deblu dotarła do drugiej rundy.

W turnieju w Tokio, po pokonaniu m.in. rozstawionej z numerem trzecim Sary Errani, Rosjanka awansowała do ćwierćfinału. W Pekinie zaszła do drugiej rundy. W ostatnim turnieju w sezonie, w Moskwie, Kuzniecowa zanotowała półfinał gry pojedynczej, a w grze podwójnej odniosła zwycięstwo.

2014[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2014 rozpoczęła od pierwszych rund singla i debla w Sydney. Także pierwszą rundę zanotowała podczas Australian Open w konkurencjach gry pojedynczej i mieszanej, a w grze podwójnej zaszła rundę dalej. W Pattai mecz drugiej rundy oddała walkowerem. W Indian Wells wygrała jeden mecz singlowy, a w deblu osiągnęła półfinał. W zawodach tej samej rangi w Miami nie zdołała wygrać spotkania.

Okres gry na nawierzchni ceglanej rozpoczęła od ćwierćfinału w Stuttgarcie. W Oeiras Rosjanka awansowała do finału, w którym uległa Carli Suárez Navarro 4:6, 6:3, 4:6. W Madrycie i Rzymie zanotowała drugie rundy gry pojedynczej. Na French Open osiągnęła ćwierćfinał, w którym przegrała z Simoną Halep 2:6, 2:6.

Po nieudanym występie na Wimbledonie wygrała w Waszyngtonie. Na US Open również przegrała w pierwszej rundzie, ale potem doszła do ćwierćfinału w Pekinie. Zakończyła rok na 28. miejscu.

2015[edytuj | edytuj kod]

Po słabym początku sezonu Kuzniecowa doszła do finału w Madrycie. Następnie znowu grała słabo aż do wygranego turnieju w Moskwie. Zajęła ostatecznie 25. pozycję w rankingu.

2016[edytuj | edytuj kod]

Największymi sukcesami pierwszej części sezonu były: zwycięstwo w Sydney oraz finał w Miami. Dobrze radziła sobie też wiosną na mączce ceglastej. Na Wimbledonie uległa dopiero późniejszej triumfatorce Serenie Williams. W Montrealu i Cincinnati doszła do ćwierćfinału. Dzięki udanej końcówce sezonu (półfinał w Wuhanie, zwycięstwo w Moskwie) zakwalifikowała się do WTA Finals. W półfinale przegrała z późniejszą mistrzynią Dominiką Cibulkovą. W ten sposób została dziewiątą zawodniczką sezonu.

2017[edytuj | edytuj kod]

Największymi sukcesami w kolejnym sezonie okazały się: finał w Indian Wells (po pokonaniu Plíškovej), półfinał w Madrycie i ćwierćfinał na kortach Wimbledonu (zwycięstwo z Radwańską).

Życie rodzinne[edytuj | edytuj kod]

Swietłana Aleksandrowna Kuzniecowa pochodzi ze sportowej rodziny. Jej ojciec, Aleksandr Kuzniecow, trenował pięciu mistrzów olimpijskich i mistrzów świata w kolarstwie, a także żonę, Galinę Cariową, 6-krotną mistrzynię świata i 20-krotną rekordzistkę świata, jak i syna, Nikołaja Kuzniecowa, wicemistrza olimpijskiego na 4000 m drużynowo z igrzysk olimpijskich w Atlancie, 1996.

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 Tytuły Z–P
Australian Open A A 2R 1R 3R QF 4R 4R 3R QF 4R 4R 3R QF 1R 1R 2R 4R A A 2R 2R 0 / 18 37 – 18
French Open A A A 1R 4R 4R F QF SF W 3R QF 4R QF QF 2R 4R 4R 1R 1R 1R 1R 1 / 19 52 – 18
Wimbledon A A A QF 1R QF 3R QF 4R 3R 2R 3R 1R A 1R 2R 4R QF 1R 1R NH 1R 0 / 17 30 – 17
US Open A A 3R 3R W 1R 4R F 3R 4R 4R 4R A 3R 1R 1R 2R 2R 1R 1R A A 1 / 17 35 – 16
Ranking na koniec roku 889 259 43 36 5 18 4 2 8 3 27 19 72 21 28 25 9 12 107 54 36 107 2 / 71 154 – 69

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 Tytuły Z–P
Australian Open A A A 3R F W 3R 2R 2R 1R 3R A W 2R 2R 3R 3R A A A A A 2 / 13 31 – 11
French Open A A A 3R F 2R A A A A A 2R A 2R 1R A SF 3R 2R A A A 0 / 9 17 – 9
Wimbledon A A 1R QF QF F 2R QF A 3R 2R A A A A A 1R QF A A NH A 0 / 10 21 – 10
US Open A A 2R F F QF A A A A A A A 2R A 1R A A A A A A 0 / 6 15 – 6
Ranking na koniec roku 919 217 45 7 8 8 37 41 142 53 107 89 38 54 116 166 56 61 298 2 / 38 84 – 36

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 Tytuły Z–P
Australian Open A A A 1R A A A A A A A A A A 1R A A A A A A A 0 / 2 0 – 2
French Open A A A 2R A A A A A A A A A A A A A A A A NH A 0 / 1 1 – 1
Wimbledon A A A QF A A A A A A A A A A A A A A A A NH A 0 / 1 3 – 1
US Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A A A NH A 0 / 0 0 – 0
0 / 4 4 – 4

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 42 (18–24)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 8 maja 2002 Helsinki Ceglana Czechy Denisa Chládková 0:6, 6:3, 7:6(2)
Zwyciężczyni 2. 29 września 2002 Bali Twarda Hiszpania Conchita Martínez 3:6, 7:6(4), 7:5
Finalistka 1. 23 lutego 2004 Dubaj Twarda Belgia Justine Henin 6:7(3), 3:6
Finalistka 2. 6 marca 2004 Doha Twarda Rosja Anastasija Myskina 6:4, 4:6, 4:6
Finalistka 3. 26 kwietnia 2004 Warszawa Ceglana Stany Zjednoczone Venus Williams 1:6, 4:6
Zwyciężczyni 3. 14 czerwca 2004 Eastbourne Trawiasta Słowacja Daniela Hantuchová 2:6, 7:6(4), 6:4
Zwyciężczyni 4. 11 września 2004 US Open Twarda Rosja Jelena Diemientjewa 6:3, 7:5
Zwyciężczyni 5. 19 września 2004 Bali Twarda Niemcy Marlene Weingärtner 6:1, 6:4
Finalistka 4. 26 września 2004 Pekin Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 6:4, 5:7, 4:6
Finalistka 5. 1 maja 2005 Warszawa Ceglana Belgia Justine Henin 6:3, 2:6, 5:7
Zwyciężczyni 6. 1 kwietnia 2006 Miami Twarda Rosja Marija Szarapowa 6:4, 6:3
Finalistka 6. 7 maja 2006 Warszawa Ceglana Belgia Kim Clijsters 5:7, 2:6
Finalistka 7. 10 czerwca 2006 French Open Ceglana Belgia Justine Henin 4:6, 4:6
Zwyciężczyni 7. 11 września 2006 Bali Twarda Francja Marion Bartoli 7:5, 6:2
Zwyciężczyni 8. 24 września 2006 Pekin Twarda Francja Amélie Mauresmo 6:4, 6:0
Finalistka 8. 3 marca 2007 Doha Twarda Belgia Justine Henin 4:6, 2:6
Finalistka 9. 17 marca 2007 Indian Wells Twarda Słowacja Daniela Hantuchová 3:6, 4:6
Finalistka 10. 13 maja 2007 Berlin Ceglana Serbia Ana Ivanović 6:3, 4:6, 6:7(3)
Finalistka 11. 20 maja 2007 Rzym Ceglana Serbia Jelena Janković 5:7, 1:6
Zwyciężczyni 9. 25 sierpnia 2007 New Haven Twarda Węgry Ágnes Szávay 4:6, 3:0 krecz
Finalistka 12. 8 września 2007 US Open Twarda Belgia Justine Henin 1:6, 3:6
Finalistka 13. 11 stycznia 2008 Sydney Twarda Belgia Justine Henin 6:4, 2:6, 4:6
Finalistka 14. 1 marca 2008 Dubaj Twarda Rosja Jelena Diemientjewa 6:4, 3:6, 2:6
Finalistka 15. 23 marca 2008 Indian Wells Twarda Serbia Ana Ivanović 4:6, 3:6
Finalistka 16. 21 września 2008 Tokio Twarda Rosja Dinara Safina 1:6, 3:6
Finalistka 17. 28 września 2008 Pekin Twarda Serbia Jelena Janković 3:6, 2:6
Zwyciężczyni 10. 3 maja 2009 Stuttgart Ceglana Rosja Dinara Safina 6:4, 6:3
Finalistka 18. 9 maja 2009 Rzym Ceglana Rosja Dinara Safina 3:6, 2:6
Zwyciężczyni 11. 6 czerwca 2009 French Open Ceglana Rosja Dinara Safina 6:4, 6:2
Zwyciężczyni 12. 11 października 2009 Pekin Twarda Polska Agnieszka Radwańska 6:2, 6:4
Zwyciężczyni 13. 8 sierpnia 2010 San Diego Twarda Polska Agnieszka Radwańska 6:4, 6:7(9), 6:3
Finalistka 19. 20 lutego 2011 Dubaj Twarda Dania Caroline Wozniacki 1:6, 3:6
Finalistka 20. 3 maja 2014 Oeiras Ceglana Hiszpania Carla Suárez Navarro 4:6, 6:3, 4:6
Zwyciężczyni 14. 3 sierpnia 2014 Waszyngton Twarda Japonia Kurumi Nara 6:3, 4:6, 6:4
Finalistka 21. 9 maja 2015 Madryt Ceglana Czechy Petra Kvitová 1:6, 2:6
Zwyciężczyni 15. 24 października 2015 Moskwa Twarda (hala) Rosja Anastasija Pawluczenkowa 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 16. 15 stycznia 2016 Sydney Twarda Portoryko Mónica Puig 6:0, 6:2
Finalistka 22. 2 kwietnia 2016 Miami Twarda Białoruś Wiktoryja Azaranka 3:6, 2:6
Zwyciężczyni 17. 22 października 2016 Moskwa Twarda (hala) Australia Darja Gawriłowa 6:2, 6:1
Finalistka 23. 19 marca 2017 Indian Wells Twarda Rosja Jelena Wiesnina 7:6(6), 5:7, 4:6
Zwyciężczyni 18. 5 sierpnia 2018 Waszyngton Twarda Chorwacja Donna Vekić 4:6, 7:6(7), 6:2
Finalistka 24. 18 sierpnia 2019 Cincinnati Twarda Stany Zjednoczone Madison Keys 5:7, 6:7(5)

Gra podwójna 31 (16–15)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 27 lipca 2002 Sopot Ceglana Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario Rosja Jewgienija Kulikowska
Rosja Jekatierina Sysojewa
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 2. 11 sierpnia 2002 Helsinki Ceglana Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario Hiszpania Eva Bes
Hiszpania María José Martínez Sánchez
6:3, 6:7(5), 6:3
Zwyciężczyni 3. 22 września 2002 Tokio Twarda Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario Węgry Petra Mandula
Austria Patricia Wartusch
6:2, 6:4
Finalistka 1. 29 września 2002 Bali Twarda Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario Zimbabwe Cara Black
Hiszpania Virginia Ruano Pascual
2:6, 3:6
Finalistka 2. 6 października 2002 Tokio Twarda Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario Japonia Shinobu Asagoe
Japonia Nana Miyagi
4:6, 6:4, 4:6
Zwyciężczyni 4. 5 stycznia 2003 Gold Coast Twarda Stany Zjednoczone Martina Navrátilová Francja Nathalie Dechy
Francja Émilie Loit
6:4, 6:4
Zwyciężczyni 5. 23 lutego 2003 Dubaj Twarda Stany Zjednoczone Martina Navrátilová Zimbabwe Cara Black
Rosja Jelena Lichowcewa
6:3, 7:6(7)
Zwyciężczyni 6. 18 maja 2003 Rzym Ceglana Stany Zjednoczone Martina Navrátilová Jelena Dokić
Rosja Nadieżda Pietrowa
6:4, 5:7, 6:2
Zwyciężczyni 7. 17 sierpnia 2003 Toronto Twarda Stany Zjednoczone Martina Navrátilová Wenezuela María Vento-Kabchi
Indonezja Angelique Widjaja
3:6, 6:1, 6:1
Finalistka 3. 6 września 2003 US Open Twarda Stany Zjednoczone Martina Navrátilová Hiszpania Virginia Ruano Pascual
Argentyna Paola Suárez
2:6, 3:6
Zwyciężczyni 8. 28 września 2003 Lipsk Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Martina Navrátilová Rosja Jelena Lichowcewa
Rosja Nadieżda Pietrowa
3:6, 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 9. 11 stycznia 2004 Gold Coast Twarda Rosja Jelena Lichowcewa Południowa Afryka Liezel Huber
Bułgaria Magdalena Maleewa
6:3, 6:4
Finalistka 4. 1 lutego 2004 Australian Open Twarda Rosja Jelena Lichowcewa Hiszpania Virginia Ruano Pascual
Argentyna Paola Suárez
4:6, 3:6
Finalistka 5. 28 lutego 2004 Dubaj Twarda Rosja Jelena Lichowcewa Słowacja Janette Husárová
Hiszpania Conchita Martínez
0:6, 6:1, 3:6
Zwyciężczyni 10. 6 marca 2004 Doha Twarda Rosja Jelena Lichowcewa Słowacja Janette Husárová
Hiszpania Conchita Martínez
7:6(4), 6:2
Finalistka 6. 21 marca 2004 Indian Wells Twarda Rosja Jelena Lichowcewa Hiszpania Virginia Ruano Pascual
Argentyna Paola Suárez
1:6, 2:6
Finalistka 7. 4 kwietnia 2004 Miami Twarda Rosja Jelena Lichowcewa Rosja Nadieżda Pietrowa
Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy
2:6, 3:6
Finalistka 8. 6 czerwca 2004 French Open Ceglana Rosja Jelena Lichowcewa Hiszpania Virginia Ruano Pascual
Argentyna Paola Suárez
0:6, 3:6
Finalistka 9. 19 czerwca 2004 Eastbourne Trawiasta Rosja Jelena Lichowcewa Australia Alicia Molik
Hiszpania Magüi Serna
4:6, 4:6
Finalistka 10. 12 września 2004 US Open Twarda Rosja Jelena Lichowcewa Hiszpania Virginia Ruano Pascual
Argentyna Paola Suárez
4:6, 5:7
Finalistka 11. 19 września 2004 Bali Twarda Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario Rosja Anastasija Myskina
Japonia Ai Sugiyama
3:6, 5:7
Zwyciężczyni 11. 29 stycznia 2005 Australian Open Twarda Australia Alicia Molik Stany Zjednoczone Lindsay Davenport
Australia Corina Morariu
6:3, 6:4
Finalistka 12. 6 marca 2005 Dubaj Twarda Australia Alicia Molik Hiszpania Virginia Ruano Pascual
Argentyna Paola Suárez
7:6(7), 2:6, 1:6
Zwyciężczyni 12. 3 kwietnia 2005 Miami Twarda Australia Alicia Molik Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Rennae Stubbs
7:5, 6:7(5), 6:2
Finalistka 13. 3 lipca 2005 Wimbledon Trawiasta Francja Amélie Mauresmo Zimbabwe Cara Black
Południowa Afryka Liezel Huber
2:6, 1:6
Finalistka 14. 25 lutego 2006 Dubaj Twarda Rosja Nadieżda Pietrowa Czechy Květa Peschke
Włochy Francesca Schiavone
6:3, 6:7(1), 3:6
Zwyciężczyni 13. 25 czerwca 2006 Eastbourne Trawiasta Francja Amélie Mauresmo Południowa Afryka Liezel Huber
Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
6:2, 6:4
Finalistka 15. 24 lutego 2007 Dubaj Twarda Australia Alicia Molik Zimbabwe Cara Black
Południowa Afryka Liezel Huber
6:7(6), 4:6
Zwyciężczyni 14. 5 kwietnia 2009 Miami Twarda Francja Amélie Mauresmo Czechy Květa Peschke
Stany Zjednoczone Lisa Raymond
4:6, 6:3, 10–3
Zwyciężczyni 15. 27 stycznia 2012 Australian Open Twarda Rosja Wiera Zwonariowa Włochy Sara Errani
Włochy Roberta Vinci
5:7, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 16. 20 października 2013 Moskwa Twarda (hala) Australia Samantha Stosur Rosja Ałła Kudriawcewa
Australia Anastasija Rodionowa
6:1, 1:6, 10–8

Występy w Turnieju Mistrzyń[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Rok Rezultat Rywalka Wynik
2004 Faza grupowa Francja Amélie Mauresmo
Rosja Wiera Zwonariowa
Rosja Marija Szarapowa
3:6, 2:6
6:2, 6:4
1:6, 4:6
2006 Faza grupowa Rosja Jelena Diemientjewa
Belgia Kim Clijsters
Rosja Marija Szarapowa
7:5, 6:3
1:6, 1:6
1:6, 4:6
2007 Faza grupowa Serbia Ana Ivanović
Rosja Marija Szarapowa
Słowacja Daniela Hantuchová
1:6, 6:4, 5:7
7:5, 2:6, 2:6
6:7(7), 0:6
2008 Faza grupowa Rosja Wiera Zwonariowa
Serbia Jelena Janković
Polska Agnieszka Radwańska
2:6, 3:6
6:7(6), 4:6
2:6, 5:7
2009 Faza grupowa Stany Zjednoczone Serena Williams
Stany Zjednoczone Venus Williams
Rosja Jelena Diemientjewa
6:7(6), 5:7
2:6, 7:6(3), 4:6
6:3, 6:2
2016 Półfinał Słowacja Dominika Cibulková 6:1, 6:7(2), 4:6
2017 zawodniczka rezerwowa (nie wystąpiła)

W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2003 Półfinał Stany Zjednoczone Martina Navrátilová Hiszpania Virginia Ruano Pascual
Argentyna Paola Suárez
4:6, 4:6
2004 Półfinał Rosja Jelena Lichowcewa Rosja Nadieżda Pietrowa
Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy
3:6, 2:6

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2015 Faza grupowa Włochy Roberta Vinci
Dania Caroline Wozniacki
4:6, 4:6
7:5, 2:2 krecz
2017 zrezygnowała ze startu mimo kwalifikacji

Turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 2 (1-1)[edytuj | edytuj kod]

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Zwyciężczyni 22/04/2001 Włochy Cagliari 10 000 Ceglana Rumunia Andreea Ehritt-Vanc 6:3, 6:4
Finalistka 29/04/2001 Włochy San Severo 10 000 Ceglana Niemcy Lydia Steinbach 6:2, 6:7(5), 3:6

Występy w igrzyskach olimpijskich[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo  Rosja [5]
I runda  Argentyna: Mariana Díaz-Oliva 6:3, 6:3
II runda  Japonia: Akiko Morigami 7:6(5), 6:2
III runda  Szwajcaria: Patty Schnyder [10] 6:3, 6:3
Ćwierćfinał  Francja: Amélie Mauresmo [2] 6:7(5), 6:4, 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Rosja [3]
I runda  Chiny: Li Na 1:6, 6:4, 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Rosja [8]
I runda  Chiny: Wang Qiang 6:1, 4:6, 6:0
II runda  Rumunia: Monica Niculescu walkower
III runda  Wielka Brytania: Johanna Konta [10] 6:3, 5:7, 5:7

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo  Rosja
I runda Rosja Jelena Lichowcewa [1]  Czechy: Libuše Průšová, Barbora Strýcová 6:2, 3:6, 6:1
II runda  Francja: Nathalie Dechy, Sandrine Testud 6:2, 6:7(5), 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekin 2008, reprezentując państwo  Rosja
I runda Rosja Dinara Safina [1]  Włochy: Mara Santangelo, Roberta Vinci 6:1, 3:6, 7:5
II runda  Indie: Sania Mirza, Sunitha Rao 6:4, 6:4
Ćwierćfinał  Chiny: Yan Zi, Zheng Jie 3:6, 7:5, 8:10
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Rosja
I runda Rosja Darja Kasatkina  Niemcy: Anna-Lena Grönefeld, Laura Siegemund 6:1, 6:4
II runda  Japonia: Misaki Doi, Eri Hozumi 6:4, 6:4
Ćwierćfinał  Czechy: Andrea Hlaváčková, Lucie Hradecká [6] 1:6, 6:4, 5:7

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 2001 Francja French Open Ceglana Estonia Kaia Kanepi 3:6, 6:1, 2:6
Finalistka 2001 Stany Zjednoczone US Open Twarda Francja Marion Bartoli 6:4, 3:6, 4:6

Gra podwójna (4)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2001 Australia Australian Open Twarda Rosja Anna Bastrikowa Czechy Petra Cetkovská
Czechy B. Záhlavová-Strýcová
6:7(3), 6:1, 4:6
Zwyciężczyni 2001 Stany Zjednoczone US Open Twarda Rosja Galina Fokina Serbia Jelena Janković
Chorwacja Matea Mežak
7:5, 6:3
Finalistka 2002 Australia Australian Open Twarda Chorwacja Matea Mežak Argentyna Gisela Dulko
Indonezja Angelique Widjaja
2:6, 7:5, 4:6
Finalistka 2002 Francja French Open Ceglana Hsieh Su-wei Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Czechy Barbora Strýcová
5:7, 5:7

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nicholas McCarvel: Kuznetsova and Zvonareva win women’s doubles. australianopen.com, 2012-01-27. [dostęp 2012-01-27]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]