Sven Lindqvist – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sven Lindqvist
Ilustracja
Sven Lindqvist (2005)
Data i miejsce urodzenia

28 marca 1932
Sztokholm

Data i miejsce śmierci

14 maja 2019
Sztokholm

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Narodowość

Szwed

Tytuł naukowy

doktor historii literatury

Multimedia w Wikimedia Commons

Sven Lindqvist (ur. 28 marca 1932 w Sztokholmie, zm. 14 maja 2019 tamże[1]) – szwedzki dziennikarz, doktor historii literatury Uniwersytetu Sztokholmskiego (rząd Szwecji nadał mu honorową profesurę). Autor wielu esejów, zbiorów aforyzmów i reportaży m.in. z Afryki, Chin i Ameryki Południowej.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Ett förslag (1955),
  • Handbok (1957)
  • Reklamen är livsfarlig (1957)
  • Hemmaresan (1959)
  • Praktika (1962)
  • Kina inifran (1963)
  • Asiatisk erfarenhet (1964)
  • Dagbok och diktverk (1966)
  • Myten om Wu Tao-tzu (1967)
  • Slagskuggan (1969)
  • Självklara saker (1970)
  • Jord och makt i Sydamerika (1973)
  • Jordens gryning – Jord och makt i Sydamerika del II (1974)
  • Arbetsbyte (1976)
  • Lägenheter pa verkstadsgolvet (1977)
  • Gräv där du star (1978)
  • Hamiltons slutsats (1980)
  • Kina nu (1980) (razem z Cecilią Lindqvist)
  • Hamiltons slutsats (1980)
  • En älskares dagbok (1981)
  • En gift mans dagbok (1982)
  • En underjordisk stjärnhimmel (1984)
  • Elefantens fot (1985)
  • Bänkpress (1988)
  • Ökendykarna (1990)
  • Av nyfikenhet öppnade jag dörren i muren (1991)
  • Livstidsmänniskan (1992)
  • Utrota varenda jävel (1992), Wytępić całe to bydło, W.A.B. 2009, tłum. Milena Haykowska, ISBN 978-83-7414-673-9
  • Arbete & kärlek (1995)
  • Antirasister (1995)
  • Nu dog du: Bombernas arhundrade (1999); Już nie żyjesz. Historia bombardowań, W.A.B. 2023, tłum. Ewa Wojciechowska, ISBN 978-83-8318-362-6
  • Framtidslandet (2000)
  • Terra nullius – en resa genom ingens land (2005), Terra nullius. Podróż przez ziemię niczyją, W.A.B. 2010, ISBN 978-83-7414-795-8
  • Fadern, sonen och den heliga motorcykeln (2006)
  • Avsikt att förinta (2008)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Författaren Sven Lindqvist är död. Dagens Nyheter, 14 maja 2019. (szw.).
  2. ↑ a b c d Peter Hansen: Sven Lindqvist. litteraturbanken.se. [dostęp 2023-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-28)]. (szw.).
  3. ↑ Doblougprisen. snl.no, 2022-09-14. [dostęp 2023-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-14)]. (norw.).
  4. ↑ Artikelserie om Sydamerika. storajournalistpriset.se. [dostęp 2023-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-01)]. (szw.).
  5. ↑ Litteraturfrämjandets stora pris. internetional.se. [dostęp 2023-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-26)]. (szw.).
  6. ↑ Vinnare av Aniarapriset. biblioteksfor.cdn.triggerfish.cloud. [dostęp 2023-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]. (szw.).
  7. ↑ Samfundet de Nios priser och pristagare [online], yumpu.com [dostęp 2020-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-10] (szw.).
  8. ↑ Samfundet De Nio Pris. samfundetdenio.se. [dostęp 2023-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-05)]. (szw.).
  9. ↑ Svenska Akademiens essäpris. svenskaakademien.se, 2008-05-15. [dostęp 2023-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-03)]. (szw.).
  10. ↑ Sven Lindqvist (2011). ivarlopriset.se, 2011-02-23. [dostęp 2023-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-01)]. (szw.).
  11. ↑ Sven Lindqvist Leninpriset. leninpriset.se, 2012. [dostęp 2023-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-17)]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sven_Lindqvist&oldid=71767915”