Suwnica – Wikipedia, wolna encyklopedia

suwnica bramowa
Suwnice zainstalowane na bocznicy kolejowej służące do przeładunku/załadunku/rozładunku towarów
Stacja LHS – Sędziszów Północny (suwnice bramowe oraz ST44)

Suwnicadźwignica pracująca w ruchu przerywanym wyposażona w mechanizm podnoszenia i opuszczania: wciągarka lub wciągnik. Przeznaczona do przemieszczania materiałów w pionie i poziomie w przestrzeni ograniczonej długością toru jazdy, wysokością podnoszenia i opuszczania oraz szerokością mostu.

Napisy obowiązujące na suwnicy

Elementy wyposażenia mechanicznego[edytuj | edytuj kod]

Wyposażenie elektryczne[edytuj | edytuj kod]

  • Łącznik suwnicy załącza i wyłącza całkowite zasilanie suwnicy wraz z obwodem zasilania (szynoprzewód, trolej, przewody ruchome); musi spełniać następujące warunki:
    • napis informujący które suwnice można nim załączyć
    • oznaczone pozycje załączony i wyłączony
    • wolny dostęp
    • przystosowany do zablokowania w pozycji wyłączony
  • Łącznik zasilania załącza i wyłącza całkowite zasilanie suwnicy (z pominięciem obwodów pomocniczych – ogrzewania, klimatyzacji szaf sterowniczych); umieszczony najczęściej na podeście dźwigarze suwnicy[1];
  • Troleje
  • Szafka rozdzielcza instalacji elektrycznej umieszczona na moście
  • Szafka sterowniczo-rozdzielcza umieszczona na wózku jazdy
  • Wyłączniki krańcowe
  • Kaseta sterownicza


Podstawowe konstrukcje suwnic[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Warunki Techniczne Dozoru Technicznego DT-UT 7/95, 1995.