French
DeutschSuper Express – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | Ten artykuł od 2009-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 Siedziba przy ul. Jubilerskiej 10 w Warszawie | |
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Wydawca | |
| Tematyka | polityczno-społeczna |
| Pierwszy numer | 24 października 1991 |
| Redaktor naczelny | |
| Średnia sprzedaż | 69 499 (2023) |
| Format | |
| Liczba stron | 24 |
| ISSN | |
| Strona internetowa | |
Super Express – polski dziennik o charakterze sensacyjno-rozrywkowym, wydawany w Warszawie od 1991 roku. Jego pierwszy zespół dziennikarski stanowiła w przeważającej większości dotychczasowa obsada „Expressu Wieczornego”.
Pierwszym redaktorem naczelnym Super Expressu był Grzegorz Lindenberg. Od maja 2018 gazetą kieruje Grzegorz Zasępa[1]. Nakład gazety sięga 307 000 egzemplarzy, a dzienna sprzedaż – 184 000. Właścicielem dziennika jest spółka Murator S.A.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Dziennik ma format tabloidowy i zasłynął publikacjami dotyczącymi afer politycznych i obyczajowych. Przed wyborami w 1993 i 1995 roku złamał obowiązującą media ciszę przedwyborczą, publikując wyniki sondaży przedwyborczych. W 1999 roku dziennik opublikował dane z PIT-u ówczesnego wicepremiera i ministra finansów Leszka Balcerowicza, następnie kontynuując tę akcję, co stało się w efekcie powodem uchwalenia w 2001 roku ustawy o jawności poselskich oświadczeń majątkowych. Głośnym echem odbiło się również opublikowanie przez dziennik zdjęć ciała zastrzelonego w Iraku korespondenta TVP, Waldemara Milewicza oraz fotomontażu przedstawiającego trenera Leo Beenhakkera z odciętymi głowami trenera Niemiec Joachima Löwa i piłkarza Michaela Ballacka. Pod koniec września 2006 r. „Super Express” przegrał proces z Edytą Górniak o ochronę dóbr osobistych.
12 października 2007 roku, na rynku ukazał się 5000. numer dziennika.
Superexpress.pl i Se.pl, czyli Super Express w wersji internetowej jest jedną z pierwszych witryn gazet w Polsce (istnieje od 1995 roku). Pierwszym redaktorem naczelnym Se.pl była Agnieszka Starewicz-Jaworska. Od maja 2018 portalem kieruje Bartłomiej Łęczek.
W czerwcu 2012 roku wydawca oddał do użytku nową wersję serwisu se.pl, która stała się portalem rozrywkowo-informacyjnym. Według badania Megapanel/PBI za kwiecień 2012 se.pl ma 2,847 mln prawdziwych czytelników, co dawało mu wtedy pierwsze miejsce wśród witryn polskich gazet[2] (wyborcza.pl, fakt.pl, rp.pl) i konkurencyjnych portali (tvn24.pl, pudelek.pl, plotek.pl).
Redaktorzy naczelni[edytuj | edytuj kod]
Kolejni redaktorzy naczelni „Super Expressu”:
- Grzegorz Lindenberg: 1991–1994
- Urszula Surmacz-Imienińska: 1994–1996
- Izabella Jabłońska: 1996–1998
- Ewa Jarosławska: 1999–2003
- Mariusz Ziomecki: 2003–2006
- Tomasz Lachowicz: 2006–2007
- p.o. red. nacz. Stanisław Drozdowski: 2007–2007
- Sławomir Jastrzębowski: 2007–2018
- Grzegorz Zasępa: od 2018
Amerykańskie wydania[edytuj | edytuj kod]
Od 15 kwietnia 1996 ukazuje się wydanie Super Expressu dla Polonii amerykańskiej; jest to zarazem pierwsza zagraniczna edycja gazety ogólnopolskiej. Jej naczelnym jest od 2008 roku Adam Michejda, który wcześniej pełnił funkcję wicenaczelnego w polskiej redakcji gazety. Siedziba nowojorskiego oddziału mieści się na Manhattanie, na ulicy John Street, niedaleko World Trade Center. Wydawcą pisma jest Super Express USA a Prezesem Beata Pierzchała.
Od września 2010 Super Express ukazuje się również w Chicago.
Średnia sprzedaż[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Liczba egz. |
|---|---|
| 2005 | 216 117[3] |
| 2010 | 184 035[4] |
| 2015 | 145 250[5] |
| 2020 | 96 003[6] |
| 2023 | 69 499[7] (w tym 224 e-wyd.) |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grzegorz Zasępa naczelnym „Super Expressu”. „Stawiamy na jakościowe dziennikarstwo” [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-10-22] (pol.).
- ↑ Gazety w sieci: „SE” i „Fakt” mocno w górę, „GW” i „Rz” w dół [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Sprzedaż największych dzienników w 2005 r. [online], wirtualnemedia.pl, 26 lutego 2006 [dostęp 2024-02-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-29] (pol.).
- ↑ Większość dzienników zanotowała spadki w 2010 roku [online], wirtualnemedia.pl, 7 lutego 2011 [dostęp 2024-02-18] [zarchiwizowane z adresu 2011-03-16] (pol.).
- ↑ Michał Kurdupski, W 2015 roku spadła sprzedaż większości dzienników. Tylko „Parkiet” i „Rzeczpospolita” na plusie [online], wirtualnemedia.pl, 5 lutego 2016 [dostęp 2024-02-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-15] (pol.).
- ↑ W 2020 roku wzrosła dynamika spadku sprzedaży dzienników ogólnopolskich [online], press.pl, 4 lutego 2021 [dostęp 2024-02-18] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-20] (pol.).
- ↑ Michał Kurdupski, „Fakt” na czele sprzedaży w 2023 roku, „Gazeta Wyborcza” straciła najwięcej [online], wirtualnemedia.pl, 13 lutego 2024 [dostęp 2024-02-18] [zarchiwizowane z adresu 2024-02-16] (pol.).