Styx (księżyc) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Styx
Ilustracja
Zdjęcie Styx wykonane przez sondę New Horizons 13 lipca 2015 roku
Odkrywca

Mark R. Showalter i inni (Kosmiczny Teleskop Hubble’a)

Data odkrycia

26 czerwca 2012

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

~47×103 km

Mimośród

~0

Własności fizyczne
Wymiary

7×5 km[1]

Orbity znanych księżyców Plutona (HST)

Styx (do lipca 2013 S/2012 (134340) 1, nieformalnie: P5 lub S/2012 P 1)[2]naturalny satelita Plutona, odkryty na serii zdjęć wykonanych od 26 czerwca do 9 lipca 2012 przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a[3]. 11 lipca 2012 roku ogłoszono, że zaobserwowany obiekt jest istotnie piątym znanym księżycem tej planety karłowatej[3]. O odkryciu poinformował Mark R. Showalter z SETI Institute[3].

Księżyc obiega Plutona po orbicie zbliżonej do okręgu o promieniu około 47 000 km wewnątrz orbity księżyca Nix, a na zewnątrz orbity Charona. Jest to najmniejszy znany obecnie księżyc Plutona, jego wymiary to ok. 7 km na 5 km[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Lillian Gipson: New Horizons Picks Up Styx. NASA. [dostęp 2015-10-10].
  2. MUA: Names for New Pluto Moons Accepted by the IAU After Public Vote. iau.org, 2013-07-02. [dostęp 2013-07-08]. (ang.).
  3. a b c Hubble Discovers a Fifth Moon Orbiting Pluto. HubbleSite News Center, 2012-07-11. [dostęp 2012-07-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Styx. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-23]. (ang.).