Strzępka szczecinkowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Strzępka szczecinkowa (łac. setal hyphae) – występujący u grzybów rodzaj strzępki (łac. hypha) podobny do szczecinki (łac. seta). Występuje m.in. u wielu gatunków grzybów kortycjoidalnych[1] i poliporoidalnych[2].

Strzępki szczecinkowe mogą mieć długość do 400 µm i szerokość 25 µm. Często są proste i biegną równolegle do rurek, ale u niektórych gatunków ich wierzchołek jest zagięty do hymenium i wyrasta ponad nie, co można zobaczyć przez dobrą ręczną soczewkę. Strzępki szczecinkowe mają jednakową szerokość, zwężają się tylko na wierzchołku i tym różnią się od szczecinek tramalnych. Mogą występować również w kontekście, zwłaszcza w jego brzeżnej części oraz w sznurach grzybniowych w zbutwiałym drewnie. Rozgałęzione strzępki szczecinkowe występują także na powierzchni włosków kilku gatunków Inonotus[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. S.P. Gorjón, Genera of corticioid fungi: keys, nomenclature and taxonomy, „Studies in Fungi”, 5 (1), 2020, s. 125-309, DOI10.5943/sif/5/1/12 [dostęp 2023-09-07] (ang.).
  2. a b An introduction to poroide fungi [online], Fungiflora [dostęp 2023-10-17] (ang.).