French
DeutschStoigniew (książę obodrzycki) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Stoigniew, Stojgniew, Stoinef[1] (zm. 16 października 955[2]) – książę Obodrytów panujący w połowie X wieku, wzmiankowany przez Widukinda z Korbei oraz Thietmara z Merseburga [II, 12 (6)].
Współrządził z Nakonem – według Thietmara – swoim bratem. Obydwaj książęta, podburzeni przez możnych saskich z rodu Billungów – braci Wichmana i Ekberta, wystąpili przeciwko księciu saskiemu Hermannowi. W 955 roku wzięli udział w bitwie z wojskami niemieckimi dowodzonymi przez margrabiego Gerona nad rzeką Reknicą[3]. Wojska obodryckie zostały pokonane, zaś ratującego się ucieczką Stoigniewa pojmano i stracono[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Widukind z Korbei, Res gestae Saxonicae, III, 55.
- ↑ A. Turasiewicz, Dzieje polityczne Obodrzyców, Kraków 2004, s. 93.
- ↑ Mały słownik kultury dawnych Słowian. Lech Leciejewicz (red.). Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 367. ISBN 83-214-0499-5.
- ↑ Kronika Thietmara. Marian Zygmunt Jedlicki (tłum.). Kraków: Universitas, 2002, s. 23. ISBN 83-7052-568-7.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Strzelczyk: Zapomniane narody Europy. Wrocław: Ossolineum, 2009. ISBN 978-83-04-04769-3.