Steve Walsh (sędzia rugby) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy sędziego rugby union. Zobacz też: inne osoby o tym samym imieniu i nazwisku.

Steve Walsh

Data i miejsce urodzenia	28 marca 1972 Cambridge
Kariera sędziowska
Lata Rozgrywki NPC Shute Shield 1997–2015 Super Rugby 2000–2014 Puchar Sześciu Narodów 2001–2014 Puchar Trzech Narodów 2003–2011 Puchar świata w rugby
Multimedia w Wikimedia Commons

Steve Walsh (ur. 28 marca 1972 w Cambridge) – nowozelandzki, a następnie australijski międzynarodowy sędzia rugby union. Sędziował w National Provincial Championship, Super Rugby, a także w rozgrywkach reprezentacyjnych, w tym w Pucharze Świata.

Czynne uprawianie sportu przerwała mu kontuzja kręgosłupa, której doznał w wieku trzynastu lat, sędziowania podjął się natomiast mając szesnaście lat^[1][2][3]. Cztery lata później zadebiutował w Dywizji III National Provincial Championship, zostając najmłodszym arbitrem w historii tych rozgrywek^[1]. Jako główny arbiter wziął udział w finale National Provincial Championship 2005^[4]. Związany był w tym okresie z North Harbour Rugby Referees Association^[5]. W 2002 roku nominowany był do wyróżnienia dla najlepszego nowozelandzkiego arbitra^[6], nagrodę tę otrzymał zaś w roku 2007^[7].

W Super 12/14/Rugby sędziował w latach 1997–2015, zaliczając 111 występów w roli głównego arbitra pobijając tym samym dotychczasowy rekord Jonathana Kaplana^[8][9], wśród nich znajdowały się dwa finały – edycji 2007 i 2012^[10]. W 1998 roku został zawodowym arbitrem^[11], a 13 czerwca tegoż roku poprowadził zaś swój pierwszy testmecz – wygraną Francji nad Argentyną^[1] – i do końca kariery osiągnął liczbę sześćdziesięciu^[11]. Do sędziowania Pucharu Sześciu Narodów został po raz pierwszy wyznaczony w 1999 roku, na przeszkodzie stanęła mu jednak operacja^[3]. Zadebiutował zatem w edycji 2000^[12] i odtąd regularnie pojawiał się w tym turnieju^{[13][14][15][16][17][18][19][20][21][22][23]}. Rzadziej wybierany był do panelu arbitrów na Puchar Trzech Narodów, w którym znalazł się po raz pierwszy w 2001 roku^{[24][25][26][27][28][29]}. Na Pucharze Świata 1999 pełnił rolę sędziego liniowego^[1][30], głównym arbitrem był natomiast w 2003^[1][31], 2007^[32][33] i 2011^[34][35][36].

Podczas Pucharu Świata 2003 otrzymał trzydniowe zawieszenie po kłótni z angielskim oficjelem^[37], zaś w roku 2005 po obrzuceniu inwektywami Shane'a Horgana został przez IRB odsunięty od meczów międzynarodowych na kilka miesięcy^[38][39]. W grudniu 2008 roku pojawił się na spotkaniu sędziów SANZAR jeszcze pod wpływem alkoholu z całonocnej libacji, co zakończyło się jego wydaleniem z tego spotkania^[40][41]. Początkowo nie został nominowany do meczów pierwszej części kolejnego sezonu Super 14, w kwietniu 2009 roku New Zealand Rugby Union zakończył zaś z nim współpracę^[42][43][44]. Ominęły go zatem spotkania w Pucharze Sześciu Narodów^[45] i podczas tournée British and Irish Lions 2009^[46].

Odstawiwszy alkohol przeprowadził się do Sydney, gdzie zaczął odbudowywać swoją karierę. Sędziował w lokalnych rozgrywkach, także szkolnych, dorabiając wieczorami jako kurier^[47][48]. Prowadził mecze Shute Shield^[49], został członkiem stanowego stowarzyszenia sędziowskiego Nowej Południowej Walii^{[50][51][52][53][54][55]} otrzymując kilka wyróżnień^[56]. Otrzymał następnie kontrakt od Australian Rugby Union^[57], w 2010 roku powrócił także do panelu sędziowskiego Super 14^[58][59] oraz spotkań międzynarodowych, początkowo meczem w ramach Pucharu Narodów Pacyfiku^[60], wkrótce zaś do testmeczów na najwyższym poziomie^[61][62].

W trakcie kariery sędziował także spotkania podczas tournée British and Irish Lions w latach 2005^[63][64] i 2013^[65] oraz inne mecze międzynarodowe^[66][67], a w ramach przygotowań do Pucharu Sześciu Narodów był arbitrem meczu amatorskiej ligi w Londynie^[68]. W marcu 2015 roku ogłosił zakończenie kariery sędziowskiej w trybie natychmiastowym chcąc skupić się na działalności biznesowej^[11][69].

Został wybrany najlepszym australijskim sędzią rozgrywek Super Rugby w latach 2012–2014^[70][71][72], natomiast na gali rozdania nagród australijskiego związku analogiczną nagrodę otrzymywał w latach 2011–2013^[73][74][75].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]