Stefano Rodotà – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stefano Rodotà (2015)

Stefano Rodotà (ur. 30 maja 1933 w Cosenzy[1], zm. 23 czerwca 2017[2] w Rzymie[3]) – włoski prawnik, wykładowca akademicki i polityk, profesor. Deputowany krajowy, kandydat w wyborach prezydenckich w 2013.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1955 studia prawnicze na Uniwersytecie Rzymskim – La Sapienza[4][5]. Specjalizował się w zakresie prawa cywilnego. Wykładał na uczelniach w Maceracie, Genui i na macierzystym uniwersytecie, gdzie doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego (do czasu przejścia na emeryturę). Gościnnie prowadził wykłady na uczelniach zagranicznych, m.in. we Francji i Wielkiej Brytanii[5].

W latach 70. zaangażował się w działalność polityczną, początkowo w ramach Partii Radykalnej. Następnie związał się z Włoską Partią Komunistyczną, z którą na początku lat 90. współtworzył Demokratyczną Partię Lewicy (pełnił w niej honorową funkcję przewodniczącego). W latach 1979–1994 sprawował mandat posła do Izby Deputowanych VIII, IX, X i XI kadencji[5][1], pełniąc w 1992 funkcję wiceprzewodniczącego niższej izby włoskiego parlamentu. Od 1983 do 1994 zasiadał w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy. W latach 1997–2005 zajmował stanowisko przewodniczącego włoskiej komisji ochrony danych osobowych (Garante per la protezione dei dati personali). Brał udział w opracowaniu karty praw podstawowych Unii Europejskiej[6].

W 2013 został wysunięty na urząd prezydenta przez Ruch Pięciu Gwiazd, w sześciu kolejnych głosowaniach uzyskiwał od 210 do 250 głosów elektorskich.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Stefano Rodotà na stronie Izby Deputowanych XI kadencji. [dostęp 2013-04-21]. (wł.).
  2. Morto Stefano Rodotà, una vita per i diritti di tutti. ansa.it, 24 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-24]. (wł.).
  3. Morto Stefano Rodotà: il giurista aveva 84 anni. ilmessaggero.it, 23 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-25]. (wł.).
  4. Stefano Rodotà. emsf.rai.it. [dostęp 2013-04-21]. (wł.).
  5. a b c Per Stefano Rodotà alla Presidenza della Repubblica. change.org. [dostęp 2013-04-21]. (wł.).
  6. Stefano Rodotà. coe.int. [dostęp 2013-04-21]. (ang.).