Stefan Majer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stefan Majer

trener
Data i miejsce urodzenia	29 października 1929 Warszawa
Data śmierci	5 sierpnia 2020
Kariera
Aktywność	1951–1959
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1951–1959 Legia Warszawa
Kariera trenerska Lata Drużyna 1951–196? Legia Warszawa (mł.) 1967–1971 Legia Warszawa 1975–1977 Lech Poznań 1980 Kadra Polski 1981–1982 Legia Warszawa
Dorobek medalowy Zawodnicze Mistrzostwa Polski złoto 1955/1956 koszykówka złoto 1956/1957 koszykówka srebro 1957/1958 koszykówka srebro 1954/1955 koszykówka srebro 1952/1953 koszykówka brąz 1951/1952 koszykówka Trenerskie złoto 1968/1969 koszykówka srebro 1967/1968 koszykówka

Stefan Majer (ur. 29 października 1929 w Warszawie^[1], zm. 5 sierpnia 2020 w Garwolinie) – polski koszykarz, po zakończeniu kariery zawodniczej trener koszykarski Legii Warszawa, Lecha Poznań i koszykarskiej reprezentacji olimpijskiej mężczyzn.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie^[2], o ile nie zaznaczono inaczej.

Zawodnicze

• Mistrz Polski (1956, 1956/1957)
• Wicemistrz Polski (1953, 1955, 1958)
• Brązowy medalista mistrzostw Polski (1952)
• Finalista pucharu Polski (1952, 1957, 1959)
• Uczestnik rozgrywek Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (1957/58 – ćwierćfinał)
• Wybrany do Galerii Sław Legii Warszawa (2012)^[3]

Trenerskie

• Mistrzostwo Polski:
  • 1969
  • juniorów (1963)
• Wicemistrzostwo Polski:
  • 1968
  • juniorów (1952, 1962)
• Brąz mistrzostw Polski juniorów (1964, 1968)
• Puchar Polski (1968, 1970)
• Finalista pucharu Polski (1972, 1977)
• Uczestnik:
  • igrzysk olimpijskich (1980 – 7. miejsce)
  • rozgrywek Pucharu Zdobywców Pucharów (1968/69, 1970/71 – ćwierćfinały)

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Karierę trenerską rozpoczął w sezonie 1967/1968. Został trenerem Legii Warszawa. W swoim pierwszym sezonie w zespół przez niego prowadzony 22 spotkaniach odniósł 17 zwycięstw i doznał 5 porażek zdobywając wicemistrzostwo Polski. W sezonie 1968/1969 odniósł 19 zwycięstw i doznał 3 porażek zdobywając mistrzostwo Polski. W sezonach 1969/70 i 1970/71 dwukrotnie zajął 7 miejsce w lidze. W sezonie 1969/1970 jego bilans wynosił 12 zwycięstw i 10 porażek, a w sezonie 1970/1971 15 zwycięstw 21 porażek. Po pięciu latach przerwy został trenerem Lecha Poznań z którym zajął dwukrotnie 6 miejsce. W sezonie 1975/76 jego bilans wynosił 16 zwycięstw 17 porażek, a w sezonie 1976/1977 30 zwycięstw 19 porażek. W 1980 roku na igrzyskach olimpijskich w Moskwie zajął z Reprezentacją Polski w koszykówce 7. miejsce. W sezonie 1981/1982 prowadził Legię Warszawa zajmując 8 miejsce w lidze odnosząc 10 zwycięstw i doznając 16 porażek. Bilans jego klubowej kariery to 119 zwycięstw i 91 porażek w 210 spotkaniach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Statystyki trenerskie na plkhistory.ugu.pl
• Statystyki zawodnicze na plkhistory.ugu.pl