Stefan Hrabec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stefan Hrabec
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1914
Stanisławów

Data i miejsce śmierci

25 grudnia 1972
Łódź

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: językoznawstwo
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

1939
Uniwersytet Lwowski

Polska Akademia Nauk
Status

członek krajowy czynny

Uczelnia

Uniwersytet Lwowski
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Uniwersytet Łódzki

Rektor UŁ

Stefan Hrabec (ur. 14 stycznia 1912 w Stanisławowie, zm. 25 grudnia 1972 w Łodzi) – polski językoznawca, profesor i rektor Uniwersytetu Łódzkiego.

W 1936 ukończył studia na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie. Uzyskał dyplom magistra filozofii w zakresie filologii polskiej. Zajmował się głównie językiem polskim epoki renesansu, toponomastyką i leksykografią, był obok Konrada Górskiego redaktorem Słownika języka Adama Mickiewicza[1]. Doktorat w zakresie filologii polskiej i słowiańskiej uzyskał tuż przed wojną w lipcu 1939. W czasie okupacji niemieckiej brał udział w tajnym nauczaniu. Po wojnie, po krótkim okresie pracy nauczycielskiej w szkolnictwie średnim (dyrektor gimnazjum w Chobrzanach) zostaje powołany na katedrę językoznawstwa polskiego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W roku 1954 przenosi się na analogiczne stanowisko do Łodzi. Od 1950 kierował zespołem leksykografów w Instytucie Badań Literackich PAN, który pracował nad przygotowaniem Słownika. Był wykładowcą Uniwersytetu Łódzkiego, pełnił następujące funkcje: kierownik Katedry Języka Polskiego (1953–1970), dziekan Wydziału Filologicznego (1954–1959), prorektor (1959–1962) i rektor Uniwersytetu Łódzkiego (1962–1965). Członek Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, Towarzystwa Naukowego w Toruniu, Polskiego Towarzystwa Językowego.

Najważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]

Wykaz w oparciu o katalog Biblioteki Narodowej[2]:

  • Atlas gwar bojkowskich [wydawany na podstawie zapisów Stefana Hrabca].
  • Dzieje języka ukraińskiego w zarysie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1956 (współautor).
  • Elementy kresowe w języku niektórych pisarzy polskich XVI i XVII w. Toruń: Towarzystwo Naukowe, 1949.
  • Łódź jako przedmiot badań naukowych: materiały sesji z dn. 17-18 I 1962 r. Łódź: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1964 (współredaktor).
  • Nazwy dzielnic i okolic Gdańska. Poznań: Instytut Zachodni, 1949.
  • Nazwy geograficzne Huculszczyzny. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1950.
  • Słownik ukraińsko-polski, pod red. S. Hrabca, P. Zwolińskiego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1957.
  • Wiadomości o autorach i dziełach cytowanych w słowniku Lindego. eprints.wbl.klf.uw.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)].. Warszawa: „Wiedza Powszechna”, 1963 (współautor).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Warszawskie Koło Leksykograficzne: Strona głowna - SŁOWNIKI DAWNE I WSPÓŁCZESNE. [dostęp 2013-04-29].
  2. ↑ NATIONAL LIBRARY OF POLAND/CAŁA BAZA [online], Biblioteka Narodowa [dostęp 2013-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-07] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J. Kita, S. Pytlas, Uniwersytet Łódzki w latach 1945–1995. Łódź: Wyd. UŁ, 1996 ISBN 83-7016-970-8, s. 38 (fotografia).
  • Maria Renata Mayenowa „Stefan Hrabec (14 stycznia 1912 – 25 grudnia 1972)”, [w:] „Pamiętnik Literacki: czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej” 64/4, wyd. 1973 s. 391–393
Rektorzy Uniwersytetu Łódzkiego

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stefan_Hrabec&oldid=70233649”