Stefan Bergman (matematyk) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stefan Bergman (ur. 5 maja 1895 w Częstochowie, wówczas Królestwo Kongresowe, zm. 6 czerwca 1977 w Palo Alto, USA^[1]) – polsko-amerykański matematyk żydowskiego pochodzenia. Znany jest przede wszystkim z badań w teorii przestrzeni Hilberta, gdzie wprowadził ważne pojęcie zwane dziś jądrem Bergmana (ang. Bergman kernel).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu studiów w Berlinie, Bergman zbliżył się do Koła wiedeńskiego. Pogarszająca się sytuacja w Europie, a zwłaszcza narastający w Niemczech antysemityzm spowodowały, że w roku 1937 wyjechał do Związku Radzieckiego, a stamtąd do Francji. Dzięki pomocy Richarda von Misesa w roku 1939 wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Był wieloletnim pracownikiem Uniwersytetu Stanforda.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: Stefan Bergman (matematyk) w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)