Status terytorium – Wikipedia, wolna encyklopedia
Status terytorium – termin prawny nadawany przez państwa administrujące terytoriami zależnymi, mające określić charakter sprawowanej władzy nad tym terytorium lub rodzaj autonomii danego terytorium.
Rodzaje terytoriów zależnych[edytuj | edytuj kod]
- Samorządne terytorium Królestwa Danii
- Samorządny kraj członkowski Królestwa Niderlandów