Starszy bosman – Wikipedia, wolna encyklopedia

Oznaki stopnia: od 1921
czapka garnizonowa
insygnia	naramiennik	(1952–1956)
„lewy przód”

Starszy bosman (st. bsm.) – wojskowy stopień podoficerski w Marynarce Wojennej, odpowiadający starszemu sierżantowi w Wojskach Lądowych i Siłach Powietrznych. Jego odpowiedniki znajdują się także w marynarkach wojennych innych państw.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Bosman jest najstarszym podoficerskim tytułem stosowanym na okrętach. Z języka angielskiego boat swain (skrótowiec bosun) oznaczał kierującego pracą na łodzi. W Polsce termin bosman pojawił się w XVI wieku. Podobnie jak w innych marynarkach wojennych dotyczył osoby, która wykonywała rozkazy kapitana lub oficera i zajmowała się utrzymaniem porządku, konserwacją urządzeń, stawianiem żagli oraz wykonywaniem pozostałych prac pokładowych na okręcie. Z czasem, tak jak i inne tytuły bosman przekształcił się w stopień wojskowy.

Użycie[edytuj | edytuj kod]

Stopień starszego bosmana powstał w Polsce w 1921, wraz z pozostałymi pierwszymi stopniami wojskowymi w Marynarce Wojennej. Wcześniej, od 1918 używano zapożyczonego z Wojsk Lądowych stopnia starszego sierżanta marynarki. W momencie utworzenia starszy bosman znajdował się w hierarchii pomiędzy bosmanem a bosmanem floty. W 1934 stopień bosmana floty zmieniono na chorążego marynarki. Od 1956 do 1963 zniesiono tymczasowo chorążego marynarki, a wyższym od starszego bosmana był podporucznik marynarki. Od 1971 ponad starszym bosmanem istnieje stopień bosmana sztabowego. Od momentu powstania starszy bosman jest odpowiednikiem starszego sierżanta.

W Siłach Zbrojnych PRL należał do grupy podoficerów starszych^[1].

Stopień wojskowy starszego bosmana jest zaszeregowany dla grupy uposażenia nr 6, a w kodzie NATO określony jest jako OR-06.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Podręcznik dowódcy drużyny. s. 66.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ministerstwo Obrony Narodowej; Inspektorat Szkolenia: Podręcznik dowódcy drużyny; Szkol. 378/69. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.

[1] Podręcznik dowódcy drużyny. s. 66.

[2] W JWF w praktyce tylko do komandora

[1]

[a]