Stanisław Polanowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Polanowski

Data i miejsce urodzenia	9 października 1826 Moszków
Data i miejsce śmierci	16 stycznia 1898 Lwów
poseł do Sejmu Krajowego Galicji
Okres	od 1867 do 1898
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Polanowski herbu Pobóg (ur. 9 października 1826 w Moszkowie, zm. 16 stycznia 1898 we Lwowie^[1]) – poseł do Sejmu Krajowego Galicji II, III, IV, V, VI i VII kadencji (1867–1898)^[2] właściciel dóbr Moszków.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w rodzinie ziemiańskiej syn Andrzeja i Emilii z Karczewskich. Studia na Wydziale Filozoficznym UJ przerwał mu wybuch rewolucji 1848, został był sekretarzem Rady Obwodowej Żółkiewskiej, w październiku 1848 delegowany przez nią do Rady Narodowej Centralnej we Lwowie. W maju 1849 karnie wcielony do wojska austriackiego, służył do 1856, został zwolniony dzięki wpływom rodziny i wrócił do rodzinnego Moszkowa.

W końcu 1862 uzyskał mandat do Sejmu Krajowego w wyborach uzupełniających w kurii wielkiej własności obwodu żółkiewskiego. W 1863 zaangażował się w akcję niesienia pomocy powstaniu w zaborze rosyjskim z ramienia Komitetu dla Galicji Wschodniej. Został mianowany naczelnikiem obwodu na kołomyjskiego^[3]. Jako poseł na Sejm Krajowy, wielokrotnie wybierany przez złoczowskie i żółkiewskie ziemiaństwo oraz z kurii włościańskiej w okręgu sokalskim (1867, 1883, 1889), zasiadał w Izbie do końca życia. W 1867 był przez Sejm delegowany, a w 1873 wybrany do austriackiej Rady Państwa. W Sejmie zajmował się głównie sprawami gospodarczymi, zwłaszcza rolniczymi. Pracował w sejmowych komisjach: bankowej budżetowej, kolejowej, drogowej, wodnej. Postulował utworzenie we Lwowie szkoły weterynarii oraz rozbudowę wyższej szkoły rolniczej w Dublanach. W 1881 w Sejmie ostro skrytykował projekty reformy administracyjnej widząc w nich zagrożenie dla samorządu krajowego.

W stosunku do Ukraińców zajmował stanowisko niechętne, zwalczał projekty wprowadzenia języka ukraińskiego do uchwał sejmowych. W 1883 został dożywotnim członkiem Izby Panów, w której występował w obronie interesów ziemiaństwa galicyjskiego. W 1871 był członkiem Rady Nadzorczej Banku Galicyjskiego dla Handlu i Przemysłu w Krakowie. Od 1875 był członkiem Towarzystwa Gospodarczo-Rolniczego w Krakowie. Członek i działacz Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego, członek jego Komitetu (26 maja 1876 - 10 czerwca 1877)^[4]. Od 1893 był także członkiem Wydziału Galicyjskiej Kasy Oszczędności we Lwowie, należał do Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego we Lwowie. Miał honorowe obywatelstwo Sokala. W 1881 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Franciszka Józefa. Był zamożnym właścicielem ziemskim; oprócz rodzinnego Moszkowa posiadał Ubin, Ostrów, Opolsko, Sobieczów. Zmarł we Lwowie, pochowany został w Moszkowie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Jerzy Zdrada Stanisław Polanowski (1826–1898) w Polski Słownik Biograficzny tom. XVII wyd. 1982–1983 wersja elektroniczna
• StanisławS. Grodziski StanisławS., Sejm Krajowy Galicyjski 1861–1914, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1993, ISBN 83-7059-052-7, OCLC 830051670 .brak strony (książka)