Stanisław Pikulski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Pikulski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1945
Charbinowice

Data i miejsce śmierci

23 grudnia 2016
Olsztyn

profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo karne, kryminologia, kryminalistyka
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1982 – prawo karne
Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

1994 – prawo karne
Uniwersytet Śląski

Profesura

2001

dziekan Wydziału Prawa i Administracji UWM
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Stanisław Pikulski (ur. 6 grudnia 1945 w Charbinowicach[1], zm. 23 grudnia 2016[2] w Olsztynie[3]) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, specjalista prawa karnego, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, w latach 2001–2008 i 2013–2016 dziekan Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Pikulski studia prawnicze ukończył na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W 1982 uzyskał na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego stopień naukowy doktora nauk prawnych na podstawie rozprawy pt. Przestępstwo szpiegostwa w teorii i praktyce. W latach 1986–1989 kierował Katedrą Taktyki Kryminalistycznej na Wydziale Prawa Akademii Spraw Wewnętrznych w Warszawie. Był też związany z Wyższą Szkołą Oficerską Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Legionowie, gdzie w stopniu podpułkownika pełnił funkcję zastępcy komendanta ds. dydaktyczno-naukowych od 1989[4] (po włączeniu szkoły w struktury Akademii Spraw Wewnętrznych był prodziekanem Wydziału Prawa). W latach 1997–1999 kierował Departamentem Prawnym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.

W 1994 na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach na podstawie dorobku naukowego oraz dzieła pt. Zabójstwo z zazdrości stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa, specjalność: prawo karne. W 2001 prezydent RP nadał mu tytuł profesora nauk prawnych[5].

W latach 2001–2008 był pierwszym dziekanem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego (wcześniej był prodziekanem Wydziału Zarządzania i Administracji oraz pełnomocnikiem rektora ds. utworzenia Wydziału Prawa i Administracji). Był profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego i kierownikiem Katedry Prawa Karnego Materialnego na Wydziale Prawa i Administracji UWM. W latach 2013–2016 ponownie pełnił funkcję dziekana tego Wydziału[5][6]. W latach 90. wykładał ponadto na białostockiej filii Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 2003–2006 był rektorem Wyższej Szkoły Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie[5][7]. Wykładał także w Prywatnej Wyższej Szkole Nauk Społecznych, Komputerowych i Medycznych w Warszawie[8].

Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora uzyskało ok. 40 osób, m.in.: Piotr Rychlik (2013), Maciej Nawacki (2014) i Mariusz Ciarka (2014)[9].

Został odznaczony m.in. Srebrnym (1979) i Złotym (1986) Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim (1990) i Oficerskim (2001) Orderu Odrodzenia Polski.

Syn Stefana i Michaliny. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Olsztynie-Dywitach[10].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Bezcelowość współczesnych kar i środków karnych, Olsztyn: Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2013.
  • Effectiveness of extradition and the European Arrest Warrant, Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, cop. 2014.
  • Ekspertyza psychiatryczna w procesie karnym, Warszawa: Wydawnictwo Prywatnej Wyższej Szkoły Businessu i Administracji, 2002.
  • Granice kryminalizacji i penalizacji, Olsztyn: Pracownia Wydawnicza "ElSet", 2013.
  • Karnomaterialne i kryminologiczne aspekty bezpieczeństwa państwa, Warszawa: Urząd Ochrony Państwa, 1996.
  • Nowa metoda kryminalistycznej identyfikacji zwłok ludzkich, Szczytno: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji, 1998.
  • Podstawowe wiadomości o spółkach jako podmiotach prawa gospodarczego. Zarys wykładu, Rzeszów: Wydaw. WSIiZ, 1998.
  • Podstawowe zagadnienia taktyki kryminalistycznej, Białystok: "Temida 2", 1997.
  • Prawne i administracyjne aspekty bezpieczeństwa osób i porządku publicznego w okresie transformacji, Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2000.
  • Prawne środki zwalczania terroryzmu, Olsztyn: Wydaw. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2000.
  • Prawo policyjne, Katowice: "Polbod", 1991.
  • Skuteczność ekstradycji i europejskiego nakazu aresztowania, Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, cop. 2014.
  • Tożsamość polskiego prawa karnego, Olsztyn: Pracownia Wydawnicza ElSet, 2011.
  • Zabójstwo z zazdrości, Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze, 1992.
  • Zatrzymanie i tymczasowe aresztowanie w świetle praw i wolności obywatelskich, Olsztyn: Wydaw. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2004[11].

W 2015 ukazała się w Szczytnie Meandry prawa karnego i kryminalistyki. Księga jubileuszowa prof. zw. dra hab. Stanisława Pikulskiego pod redakcją Jerzego Kasprzaka, Wojciecha Cieślaka i Izabeli Nowickiej[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Słownik profesorów UWM..., s. 155.
  2. ↑ Zmarł prof. Stanisław Pikulski. uwmfm.pl. [dostęp 2016-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-28)]. (pol.).
  3. ↑ Rejestr Spadkowy PL: wyszukiwanie wpisu [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2024-02-21].
  4. ↑ Katalog pracowników, funkcjonariuszy, żołnierzy organów bezpieczeństwa państwa [online], bip.ipn.gov.pl [dostęp 2016-12-26].
  5. ↑ a b c Prof. Stanisław Pikulski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2019-10-30].[martwy link]
  6. ↑ Profesor Pikulski na czele Wydziału Prawa i Administracji UWM. ro.com.pl. [dostęp 2015-08-05]. (pol.).
  7. ↑ Serwis Urzędu miasta Józefów (dostęp 2019-10-30) [1]
  8. ↑ Zasłużeni wykładowcy. pwsbia.edu.pl. [dostęp 2020-04-09].
  9. ↑ System Wspomagania Wyboru Recenzentów [online], recenzenci.opi.org.pl [dostęp 2019-10-16].
  10. ↑ "Pożegnali profesora Pikulskiego, wieloletniego dziekana WPiA" TVP Olsztyn 4 stycznia 2017
  11. ↑ Pikulski, Stanisław (1945- ).. alpha.bn.org.pl. [dostęp 2015-08-05]. (pol.).
  12. ↑ Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie. wydawnictwa.wspol.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-27)]. (dostęp: 26 grudnia 2016).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Pikulski&oldid=72937246”