Stanisław Marczuk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Marczuk
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1935
Doktorce

Senator IV kadencji
Okres

od 20 października 1997
do 18 października 2001

Przynależność polityczna

Akcja Wyborcza Solidarność

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności

Stanisław Marian Marczuk (ur. 20 listopada 1935 w Doktorcach) – polski polityk, działacz związkowy, uczestnik opozycji demokratycznej w okresie PRL, senator IV kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1978 studia na Wydziale Technologii Budowy Maszyn Politechniki Białostockiej. Od 1955 do 1981 pracował w Fabryce Przyrządów i Uchwytów (późniejsza Fabryka Przyrządów i Uchwytów „Bison-Bial”) w Białymstoku. W 1980 wstąpił do „Solidarności”, był m.in. sekretarzem Komitetu Założycielskiego związku, członkiem Komisji Krajowej, przewodniczącym regionalnego MKS. W stanie wojennym pozostawał w ukryciu, ujawnił się w marcu 1983. W związku z represjami do 1989 pozostawał osobą bezrobotną. Na początku lat 90. stał na czele zarządu regionu związku, w 1992 przeszedł na emeryturę.

Od 1994 do 1998 pełnił funkcję radnego Białegostoku. Był także senatorem IV kadencji z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność, w 2001 bezskutecznie ubiegał się o reelekcję z ramienia Bloku Senat 2001. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy Platformy Obywatelskiej.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zarządzeniem prezydenta RP na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego z 11 listopada 1990 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1]. 28 sierpnia 2006 został odznaczony przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[2]. W 2015 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski z dnia 11 listopada 1990 roku. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. nr 4, s. 60, 20 grudnia 1990. [dostęp 2017-10-11]. 
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2006 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2006 r. nr 80, poz. 807).
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 listopada 2015 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2016 r. poz. 29).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]