Stanisław Malczyk (lotnik) – Wikipedia, wolna encyklopedia
plutonowy | |
Data urodzenia | 21 stycznia 1916 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 14 sierpnia 1944 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | 2 pułk lotniczy, |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Stanisław Malczyk (ur. 21 stycznia 1916, zm. 15 sierpnia 1944) – plutonowy lotnictwa Wojska Polskiego i Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Stanisław Malczyk w momencie wybuchu II wojny światowej został zmobilizowany i przydzielony do 2 pułku lotniczego. Po 17 września Józef Witek ewakuował się poprzez Rumunię i Francję do Wielkiej Brytanii, gdzie dotarł w czerwcu 1940 roku.
Po przejściu szkolenia w brytyjskiej szkole strzelców pokładowych w Morpeth został skierowany na dalsze szkolenie do OTU 18 (Operational Training Unit). Następnie został przeniesiony do 300 dywizjonu bombowego Ziemi Mazowieckiej. W 1944 roku zgłosił się na ochotnika do 1586 eskadry do zadań specjalnych, która dokonywała lotów nad Warszawę z dostawami dla walczących powstańców. Dnia 14 sierpnia 1944 roku załoga w składzie:
- piloci: kpt. Zbigniew Szostak, plut. Józef Bielicki
- nawigator: kpt. Stanisław Daniel
- radiotelegrafista: plut. Józef Witek
- bombardier: plut. Tadeusz Dubowski
- mechanik pokładowy: plut. Wincenty Rutkowski
- strzelec: plut. Stanisław Malczyk
wystartowała z lotniska w Brindisi we Włoszech.
Po dokonaniu zrzutu w okolicach pl. Krasińskich w Warszawie samolot Liberator nr KG 890 został zaatakowany przez niemieckie myśliwce nad Puszczą Niepołomicką. Dowódca kpt. Zbigniew Szostak rozkazał opuszczenie palącego się samolotu. Załoga wyskoczyła na spadochronach, ale z powodu zbyt niskiej wysokości lotu większość spadochronów nie otworzyła się. Lotnicy zginęli na miejscu roztrzaskując się o ziemię. Liberator został zestrzelony przez niemieckiego asa Luftwaffe Gustava Eduarda Fracsi.
Stanisław Malczyk pośmiertnie został awansowany na sierżanta i odznaczony Orderem Virtuti Militari. Wcześniej był odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych. Został pochowany na cmentarzu w Pogwizdowie. Po wojnie szczątki wszystkich członków załogi zostały przeniesione na cmentarz wojskowy w Krakowie.
Części samolotu załogi kpt. Zbigniewa Szostaka zostały wykorzystane do rekonstrukcji samolotu Liberator B-24 J znajdującego się w Muzeum Powstania Warszawskiego.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
- Podniebni bohaterowie Ziemi Bocheńskiej. bochenskie.republika.pl. [dostęp 2009-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-09)].
- Muzeum Powstania Warszawskiego LIBERATOR B-24 J