Stanisław Malczyk (lotnik) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Malczyk
plutonowy plutonowy
Data urodzenia

21 stycznia 1916

Data i miejsce śmierci

14 sierpnia 1944
Nieszkowice Wielkie k. Bochnia

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF

Jednostki

2 pułk lotniczy,
dywizjon 300,
1586 Eskadra do Zadań Specjalnych

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941, trzykrotnie)
Grób lotnika Stanisława Malczyka w Krakowie
Rekonstrukcja Liberatora załogi kapitana Szostaka

Stanisław Malczyk (ur. 21 stycznia 1916, zm. 15 sierpnia 1944) – plutonowy lotnictwa Wojska Polskiego i Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Malczyk w momencie wybuchu II wojny światowej został zmobilizowany i przydzielony do 2 pułku lotniczego. Po 17 września Józef Witek ewakuował się poprzez Rumunię i Francję do Wielkiej Brytanii, gdzie dotarł w czerwcu 1940 roku.

Po przejściu szkolenia w brytyjskiej szkole strzelców pokładowych w Morpeth został skierowany na dalsze szkolenie do OTU 18 (Operational Training Unit). Następnie został przeniesiony do 300 dywizjonu bombowego Ziemi Mazowieckiej. W 1944 roku zgłosił się na ochotnika do 1586 eskadry do zadań specjalnych, która dokonywała lotów nad Warszawę z dostawami dla walczących powstańców. Dnia 14 sierpnia 1944 roku załoga w składzie:

wystartowała z lotniska w Brindisi we Włoszech.

Po dokonaniu zrzutu w okolicach pl. Krasińskich w Warszawie samolot Liberator nr KG 890 został zaatakowany przez niemieckie myśliwce nad Puszczą Niepołomicką. Dowódca kpt. Zbigniew Szostak rozkazał opuszczenie palącego się samolotu. Załoga wyskoczyła na spadochronach, ale z powodu zbyt niskiej wysokości lotu większość spadochronów nie otworzyła się. Lotnicy zginęli na miejscu roztrzaskując się o ziemię. Liberator został zestrzelony przez niemieckiego asa Luftwaffe Gustava Eduarda Fracsi.

Stanisław Malczyk pośmiertnie został awansowany na sierżanta i odznaczony Orderem Virtuti Militari. Wcześniej był odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych. Został pochowany na cmentarzu w Pogwizdowie. Po wojnie szczątki wszystkich członków załogi zostały przeniesione na cmentarz wojskowy w Krakowie.

Części samolotu załogi kpt. Zbigniewa Szostaka zostały wykorzystane do rekonstrukcji samolotu Liberator B-24 J znajdującego się w Muzeum Powstania Warszawskiego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]