Stanisław Kwiatkowski (1903–1962) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 30 lipca 1903 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 19 grudnia 1962 |
poseł na Sejm Ustawodawczy (1947–1952) | |
Okres | od 1947 |
Stanisław Kwiatkowski (ur. 30 lipca 1903 w Pilźnie, zm. 19 grudnia 1962 w Warszawie) – polski nauczyciel i działacz związkowy, poseł do Krajowej Rady Narodowej oraz na Sejm Ustawodawczy (1947–1952).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1927 ukończył Wyższy Kurs Nauczycielski, a sześć lat później Państwowy Instytut Nauczycielski w Warszawie. Przez całe dwudziestolecie międzywojenne pracował jako nauczyciel, działał w ZNP, w latach 1936–1939 redagował gazetę „Szkoła dokształcająca i zawodowa”. W czasie II wojny światowej w niewoli niemieckiej. We wrześniu 1946 formalnie dokooptowany do Krajowej Rady Narodowej, a w styczniu następnego roku wybrany posłem do Sejmu Ustawodawczego z okręgu Świebodzin. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1946)[1]. Od kwietnia 1947 do grudnia 1948 ponownie członek PPS. W latach 1945–1948 pełnił obowiązki dyrektora departamentu szkolnictwa zawodowego w ministerstwie oświaty, po czym pracował w ZNP, publikował w prasie nauczycielskiej. Zginął w 1962 podczas katastrofy samolotowej w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A25-tuje-13)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- (red. nacz. Feliks Tych), Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego. T. 3, K, Muzeum Historii Polskiego Ruchu Rewolucyjnego, Muzeum Niepodległości w Warszawie, „Książka i Wiedza”, Warszawa 1992