Stanisław Kasperkowiak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Kasperkowiak
kontradmirał kontradmirał
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1942
Szelejewo Drugie

Przebieg służby
Lata służby

1961–2002

Siły zbrojne

 Marynarka Wojenna (PRL)
 Marynarka Wojenna

Jednostki

8 Flotylla Obrony Wybrzeża
ORP "Wisła"

Stanowiska

dowódca 8 Flotylli Obrony Wybrzeża

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Krzyż Honorowy Bundeswehry w Złocie (RFN)

Stanisław Kazimierz Kasperkowiak (ur. 16 stycznia 1942 w Szelejewie) – oficer dyplomowany polskiej Marynarki Wojennej w stopniu kontradmirała, inżynier nawigator, pod koniec lat 60. dowódca okrętu desantowego ORP „Wisła”, w okresie od 1986 do 1993 roku dyrektor Departamentu Spraw Obronnych w Urzędzie Gospodarki Morskiej, następnie do 2002 roku dowódca 8 Flotylli Obrony Wybrzeża, odznaczony Krzyżami Oficerskim i Kawalerskim Orderem Odrodzenia Polski.

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem Technikum Mechaniczno-Elektrycznego w Gdańsku. W latach 1961–1965 studiował na Wydziale Pokładowym Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni, który ukończył z oceną bardzo dobrą, otrzymując promocję oficerską oraz tytuł zawodowy inżyniera nawigatora. Od 1972 do 1975 roku przebywał na studiach w Akademii Marynarki Wojennej ZSRR im. marsz. Klimenta Woroszyłowa w Leningradzie. W 1979 roku odbył Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne w Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego im. gen. broni Karola Świerczewskiego w Warszawie.

Służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Na pierwsze stanowisko – dowódcy działu okrętowego II artyleryjskiego – wyznaczono go na okręt desantowy ORP „Bzura” projektu 770D[1]. W 1966 roku został zastępcą dowódcy bliźniaczego ORP „Wisła”, a następnie dowodził tym okrętem. Od 1969 roku był starszym pomocnikiem szefa sztabu ds. szkolenia w Dowództwie 2 Brygady Okrętów Desantowych w Świnoujściu. W latach 1975–1979 zajmował stanowisko zastępcy szefa Wydziału Operacyjnego w Sztabie 8 Flotylli Obrony Wybrzeża w Świnoujściu, po czym został szefem tego wydziału i jednocześnie zastępcą szefa sztabu. W 1982 roku rozpoczął służbę jako szef sztabu – zastępca dowódcy 8 Flotylli Obrony Wybrzeża, natomiast od 1986 roku pracował na stanowisku dyrektora Departamentu Spraw Obronnych w Urzędzie Gospodarki Morskiej w Warszawie. W okresie od 1993 do 2002 roku był dowódcą 8 Flotylli Obrony Wybrzeża[2]. W 2001 roku został honorowym członkiem Jacht Klubu Marynarki Wojennej „Kotwica” w Gdyni[3].

Awanse oficerskie[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kpt. mar. mgr Grzegorz Okuliar, Ludzie, okręty, wydarzenia – Historia 2 Brygady Okrętów Desantowych [dostęp: 2007-12-28]
  2. 30 czerwca 1994 roku 8 Flotylla Obrony Wybrzeża w Świnoujściu otrzymała imię wiceadm. Kazimierza Porębskiego.
  3. Honorowi Członkowie JK MW „Kotwica” – Jacht Klub Marynarki Wojennej „Kotwica” [dostęp: 2007-12-28]
  4. M.P. z 2001 r. nr 39, poz. 648 – pkt 3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kpt. mar. rez. inż. Janusz Królikowski, Świnoujscy Admirałowie – Dowódcy 8 Flotylli Obrony Wybrzeża – Opublikowano w: Przegląd Morski nr 4/2005 str. 115–117