French
DeutschStanisław August Dominik Żurowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Stanisław Żurowski (ok. 1870) | |
 Leliwa | |
| Rodzina | Żurowscy |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 2 czerwca 1840 |
| Data i miejsce śmierci | 24 lipca 1906 |
| Ojciec | Romuald Żurowski, (1814–1883) |
| Matka | Józefa Grabowska (ok. 1810) herbu Jastrzębiec |
| Żona | Jadwiga Teresa z Konopków herbu Nowina |
| Dzieci | Roman (1886–1943) |
Stanisław August Dominik Żurowski herbu Leliwa (ur. 2 czerwca 1840, zm. 24 lipca 1906) – polski szlachcic, ziemianin, uczestnik powstania styczniowego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 2 czerwca 1840 r. w Bóbrce, obecnie powiat leski, gmina Solina. Był synem Romualda Żurowskiego i Józefy z Grabowskich (ur. ok. 1810) herbu Jastrzębiec. Uczęszczał do gimnazjum w Przemyślu, gdzie wykładano po niemiecku[a]. Uczestniczył w powstaniu styczniowym w 1863 r. wraz z ojcem i dwoma braćmi, Bolesławem i Kazimierzem. Służył jako szeregowiec w oddziale Dionizego Czachowskiego. Brał udział w kilku bitwach, ale nie był ranny[b].
Po powstaniu poświęcił się zawodowi rolnika. Praktykę odbywał w Hoszanach u Henryka Janki[c]. Od 1880 roku administrował majątkiem Twierdza – rodziny Jurnatowskich – w pow. Mościska, a następnie Ulicko Seredkiewicz koło Rawy Ruskiej. W 1888 r. został administratorem Rudek, klucza majątków w Galicji, hr. Andrzeja Fredry[d], z którym się przyjaźnił od czasów powstania styczniowego. Zamieszkał wraz z żoną w Podhajczykach. Administrował majątkami Andrzeja Fredry po jego śmierci (1898 r.) i później gdy jego wdowa poślubiła hr. Aleksandra Skarbka około 1901 r. Zmarł nagle na zawał 24 lipca 1906 r. i został pochowany na cmentarzu w Rudkach[1].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Ożenił się w 1885 r.[2][e] z Jadwigą Teresą z Konopków (ur. 31 maja 1858, zm. 3 kwietnia 1952), herbu Nowina. Teresa była drugą córką Józefa i Stefanii Konopków z Mogilan, którzy mieli osiemnaścioro dzieci[3][f]. Stanisław i Teresa mieli pięcioro dzieci: Roman (1886–1943), Adam (1888–1967), Jadwiga (14/10 1889–14/12 1897)[3], Józef (1892–1936), Felicja (1896–1977)[4]. Teresa została pochowana na cmentarzu katolickim w Bielsku-Białej.
Działalność społeczna[edytuj | edytuj kod]
Członek Towarzystwa Gospodarczego, uczestnik konferencji krajowych jako specjalista od hodowli bydła[5].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Język niemiecki opanował tak dobrze, że do końca życia liczył po niemiecku
- ↑ Miał szczęście, bo kula przeszyła jego tornister i w nim utknęła.
- ↑ syna byłego lekarza, szlachcica, Węgra z pochodzenia, który został patriotą polskim, ożenionym z Katarzyną Łępkowską.
- ↑ Syna Jana Aleksandra i wnuka Aleksandra Fredry
- ↑ 22 października 1885 r. odbył się ślub u oo. Kapucynów, a wesele w Hotelu „Pod Różą” w Krakowie przy ul. Floriańskiej 14. Wesele w Mogilanach nie mogło się odbyć, gdyż kucharz dworski zachorował.
- ↑ Pomimo że Stanisław był 18 lat starszy od Teresy, jej dwaj bracia Adam i Stefan, ceniących jego pracowitość i fachowość, zaaranżowali spotkanie, które zaowocowało związkiem. Teresa wniosła do związku 6 tys. guldenów posagu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Adam Leliwa Żurowski, Wspomnienia z lat minionych, 1888–1967, ZNiO, dział rękopisów, Pol. 1967–1969. K. II, 316.
- „Leliwici Żurowscy. Z dziejów rodu od XI do XXI wieku”, pod redakcją Barbary z Żurowskich Adamieckiej, Warszawa 2008 r.
- Andrzej Włodarek, Klementyna Żurowska [w:] Z Leszczkowa w świat, Kraków 2014.
- M.J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego [1].
- M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [2].