Srebrny Lew – Wikipedia, wolna encyklopedia

Srebrny Lew (wł. Leone d’argento) – nagroda przyznawana w różnych kategoriach na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji. Przyznawana jest ona nieregularnie i w swojej historii była licznie modyfikowana. Do 1995 uchodziła za nagrodę dla filmu, który zajął drugie miejsce w konkursie głównym festiwalu (laureat pierwszego miejsca otrzymuje Złotego Lwa). W międzyczasie nagrody przyznawane były również za najlepszy debiut, film krótkometrażowy czy scenariusz. Obecnie regulamin festiwalu zaznacza, iż nagroda wędruje dla najlepszego reżysera danej edycji imprezy.

Laureaci Srebrnego Lwa[edytuj | edytuj kod]

1953-1957[edytuj | edytuj kod]

W latach 1953-1957 nagrodę przyznawano jako drugą nagrodę festiwalu − laureata wybierano pośród biorących udział w Konkursie Głównym o Złotego Lwa.

1953:
- Mały uciekinier (Little Fugitive) reż. Ray Ashley, Morris Engel oraz Ruth Orkin
- Moulin Rouge reż. John Huston
- Sadko reż. Aleksandr Ptuszko
- Teresa Raquin (Thérèse Raquin) reż. Marcel Carné
- Opowieści księżycowe (Ugetsu) reż. Kenji Mizoguchi
- Wałkonie (I vitelloni) reż. Federico Fellini
1954:
- Na nabrzeżach (On the Waterfront) reż. Elia Kazan
- Zarządca Sanshō (Sansho the Bailiff) reż. Kenji Mizoguchi
- Siedmiu samurajów (Seven Samurai) reż. Akira Kurosawa
- La strada reż. Federico Fellini
1955:
- Przyjaciółki (Le amiche) reż. Michelangelo Antonioni
- Wielki nóż (The Big Knife) reż. Robert Aldrich
- Dziecko potrzebuje miłości (Ciske de Rat) reż. Wolfgang Staudte
- Trzpiotka (The Cricket) reż. Samson Samsonow
1956: nagrody nie przyznano
1957: Białe noce (Le notti bianche) reż. Luchino Visconti

1958-1982[edytuj | edytuj kod]

1958-1965: nagrody nie przyznawano
1966 – Chappaqua – Conrad Rooks
1967-1982: nagrody nie przyznawano

1983-1987[edytuj | edytuj kod]

W latach 1983-1987 nagrodę przyznawano za najlepszy debiut reżyserski

1983: Rue cases nègres reż. Euzhan Palcy
1984: Sonatine reż. Micheline Lanctôt
1985: Dust reż. Marion Hänsel
1986: Król i jego film (A King and His Movie) reż. Carlos Sorin
1987:
- Niech żyje czcigodna pani! (Lunga vita alla signora!) scen. Ermanno Olmi (najlepszy scenariusz)
- Maurycy (Maurice) reż. James Ivory (najlepsza reżyseria)

1988-1994[edytuj | edytuj kod]

W latach 1988-1994 nagrodę przyznawano filmowi lub kilku filmom nominowanym do Złotego Lwa

1988: Pejzaż we mgle (Topio stin omihli) reż. Theo Angelopoulos
1989:
- Wspomnienia z Żółtego Domu (Recordações da Casa Amarela) reż. João César Monteiro
- Śmierć herbacianego mistrza (Sen no Rikyu: Honkakubô ibun) reż. Kei Kumai (najlepsza reżyseria)
1990: nie przyznano
1991:
- Zawieście czerwone latarnie (Dà hóng denglong gaogao guà) reż. Zhang Yimou
- Fisher King (The Fisher King) reż. Terry Gilliam
- Nie słyszę już gitary (J'entends plus la guitare) reż. Philippe Garrel
1992:
- Hotel de lux reż. Dan Pița
- Szynka, szynka (Jamón, jamón) reż Bigas Luna
- Serce jak lód (Un coeur en hiver) reż. Claude Sautet
1993: Kosh ba kosh – Bachtijar Chudojnazarow
1994:
- Niebiańskie stworzenia (Heavenly Creatures) reż. Peter Jackson
- Mała Odessa (Little Odessa) reż. James Gray
- Byk (Il toro) reż. Carlo Mazzacurati
1995 - obecnie: nie przyznaje się nagród w tej formie

Srebrny Lew za najlepszy scenariusz[edytuj | edytuj kod]

Srebrnego Lwa w tej kategorii przyznano tylko raz, nagrodą główną festiwalu w tej dziedzinie jest Złota Osella.

1990: Sirup, scen. Helle Ryslinge

Srebrny Lew za najlepszy film krótkometrażowy[edytuj | edytuj kod]

1996: O Tamaiti, reż. Sima Urale
1997-1998: nie przyznano
1999: Portret tonącego młodzieńca (Portrait of a Young Man Drowning), reż. Teboho Mahlatsi
2000: A Telephone Call for Genevieve Snow, reż. Peter Long
2001: Freunde, reż. Jan Krüger
2002: Clown, reż. Irina Evteeva
2003: Neft, reż. Murad Ibragimbekov
2004: Signe d'appartenance, reż. Kamel Cherif
2005: Xiaozhan, reż. Chien-ping Lin
2006: Comment on freine dans une descente?, reż. Alix Delaporte
2007: Dog Altogether, reż. Paddy Considine
2008-obecnie: nie przyznaje się nagród w tej kategorii

Srebrny Lew za najlepszy debiut[edytuj | edytuj kod]

2006: Złote wrota (Nuovomondo), reż. Emanuele Crialese

Nagrody w konkursie głównym	Złoty Lew Wielka Nagroda Jury Srebrny Lew dla najlepszego reżysera Nagroda Specjalna Jury Puchar Volpiego Aktor Aktorka Nagroda im. Marcello Mastroianniego Złota Osella
Pozostałe nagrody	Sekcja „Horyzonty” Nagroda im. Luigiego De Laurentiisa Nagroda FIPRESCI Queer Lion Honorowy Złoty Lew
Nagrody nieistniejące	Puchar Mussoliniego Srebrny Lew Puchar Volpiego: Aktor i Aktorka w rolach drugoplanowych
Edycje	1932 (1) 1934 (2) 1935 (3) 1936 (4) 1937 (5) 1938 (6) 1939 (7) 1940 (8) 1941 (9) 1942 (10) 1946 (7) 1947 (8) 1948 (9) 1949 (10) 1950 (11) 1951 (12) 1952 (13) 1953 (14) 1954 (15) 1955 (16) 1956 (17) 1957 (18) 1958 (19) 1959 (20) 1960 (21) 1961 (22) 1962 (23) 1963 (24) 1964 (25) 1965 (26) 1966 (27) 1967 (28) 1968 (29) 1969 (30) 1970 (31) 1971 (32) 1972 (33) 1975 (34) 1976 (35) 1979 (36) 1980 (37) 1981 (38) 1982 (39) 1983 (40) 1984 (41) 1985 (42) 1986 (43) 1987 (44) 1988 (45) 1989 (46) 1990 (47) 1991 (48) 1992 (49) 1993 (50) 1994 (51) 1995 (52) 1996 (53) 1997 (54) 1998 (55) 1999 (56) 2000 (57) 2001 (58) 2002 (59) 2003 (60) 2004 (61) 2005 (62) 2006 (63) 2007 (64) 2008 (65) 2009 (66) 2010 (67) 2011 (68) 2012 (69) 2013 (70) 2014 (71) 2015 (72) 2016 (73) 2017 (74) 2018 (75) 2019 (76) 2020 (77) 2021 (78) 2022 (79) 2023 (80)