Son House – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2016-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Son House

Imię i nazwisko	Eddie James House Jr.
Data i miejsce urodzenia	21 marca 1902 Riverton
Data i miejsce śmierci	19 października 1988 Detroit
Gatunki	blues
Zawód	gitarzysta
Multimedia w Wikimedia Commons

Son House, właściwie Eddie James House Jr. (ur. 21 marca 1902 w Riverton, zm. 19 października 1988 w Detroit) – wpływowy amerykański muzyk bluesowy z Delty w Mississippi, samouk. Wychowany w religijnej rodzinie postanowił zostać duchownym Kościoła Baptystów, pozostał jednak w stanie świeckim, wybierając karierę muzyka. Rozpoczął ją w 1930 roku, grając na wiejskich zabawach i potańcówkach wraz z Charleyem Pattonem i Williem Brownem. Zauważony przez wytwórnię Paramount w 1930 zarejestrował dla niej kilka utworów. Wycofał się ze sceny muzycznej w 1943 roku, by powrócić na nią 21 lat później.

Zainspirował szereg przyszłych bluesmenów, w tym Roberta Johnsona i Muddy'ego Watersa. Jego utwór „Death Letter” grany był między innymi przez The White Stripes.