French
DeutschSokola Perć – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Dane szlaku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | małopolskie |
| Początek | |
| Przez | Sokolica, Czerteż, Czertezik, Ociemny Wierch |
| Koniec | Bajków Gronik |
| Kolor znakowania |
|
| Typ | szlak pieszy górski. |
.jpg)
Sokola Perć – szlak turystyczny w Pieninach, fragment Głównego Szlaku Pienińskiego znakowanego niebiesko[1].
Sokola Perć wiedzie skalistym grzbietem Pieninek, z Sokolicy na Bajków Groń, gdzie łączy się z żółtym szlakiem prowadzącym z Krościenka do Sromowiec Niżnych. Niektóre źródła do Sokolej Perci zaliczają również odcinek Szczawnica – Sokolica. Najwyższym punktem na trasie jest szczyt Czerteż (774 m), najniższym – Przełęcz Sosnów (650 m). Niektóre fragmenty są eksponowane, szczyty Czerteża i Sokolicy zabezpieczone są poręczami. Punkty widokowe, m.in.: Sokolica, Czerteż i Białe Skały – są to skaliste, urwiste szczyty, z których widoki obejmują Pieniński Przełom Dunajca, Pieniny Właściwe, Małe Pieniny oraz Tatry[2].
Sokolą Perć utworzył w 1926 r. – poprzez połączenie istniejących wcześniej ścieżek i wytyczenie kilku odcinków graniowych – ks. Walenty Gadowski, twórca tatrzańskiej Orlej Perci. Pierwotnie też nazywano ją „Pienińską Orlą Percią”. Aktualna nazwa pojawiła się w druku w 1927 r.[2]
Przebieg szlaku[edytuj | edytuj kod]
- Szczawnica
- Sokolica – 747 m
- przełęcz Sosnów – 650 m
- Czertezik – 772 m
- Czerteż – 774 m
- Ociemny Wierch – 740 m
- Białe Skały
- Bajków Gronik (Bajków Groń)[2].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Sokola Perć rozpoczyna się przeprawą tratwą przez Dunajec (przeprawa czynna od maja do października). Po drugiej stronie rzeki ścieżka biegnie kawałek płasko wzdłuż niej, a następnie odbija w prawo, do góry. Szlak wije się stromymi serpentynami do wysokości ok. 700 m n.p.m., po drodze mijając Polanę Sosnów z widokiem na Krościenko. Przejście tego odcinka zajmuje 45 minut. W tym miejscu odchodzi w lewo ślepa odnoga szlaku na słynący z widoku na Pieniński Przełom Dunajca szczyt Sokolicy (5 minut, wejście płatne). Dalej droga obniża się na przełęcz Sosnów (650 m), gdzie od prawej strony dochodzi 
zielony szlak z Krościenka. Z przełęczy ścieżka wznosi się stromo zakosami na Czertezik (772 m, ok. 20–30 min), na którym znajduje się punkt widokowy. Za wierzchołkiem jest skrzyżowanie z kolejnym szlakiem zielonym z Krościenka. Dalej perć kieruje się w stronę Czerteża (774 m n.p.m.), najwyższego punktu na szlaku. Pod szczytem są drewniane schodki i niewysoka, stroma skałka z poręczami (na zdjęciu obok). Z góry rozciąga się widok na Dunajec oraz Pieniny (m.in. masyw Trzech Koron, Golicę, Sokolicę). Po zejściu z najwyższej kulminacji Pieninek znajduje się następne skrzyżowanie ze szlakiem do Krościenka (z Czertezika ok. 10 min). Potem Sokola Perć wchodzi na skalistą grań Ociemnego Wierchu (740 m n.p.m.) i, dalej, Białych Skał. Na tym odcinku występuje miejscami ekspozycja oraz punkty widokowe na dolinę Pienińskiego Potoku, Trzy Korony i Przełom Dunajca. Za Białymi Skałami szlak staje się łagodniejszy, przechodzi przez Sutrówkę (749 m) i następnie na północno-wschodnim stoku Bajków Gronia, w miejscu zwanym Bajków Gronik (z Czerteża ok. 45 min), dochodzi do 
żółto znakowanej ścieżki z Krościenka na przełęcz Szopkę i dalej do Sromowiec Niżnych[2][3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Beskidy na weekend. Przewodnik turystyczny, Bielsko-Biała: Pascal, 2001, ISBN 83-7304-006-4.
- ↑ a b c d Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8.
- ↑ Pieniński Park Narodowy. Pieniny polskie i słowackie. Mapa 1:20 000, Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart, lipiec 2006, ISBN 83-87873-07-1.