Sojuz T-4 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sojuz T-4
Dane misji
Indeks COSPAR

1981-23A

Zaangażowani

ZSRR

Pojazd
Statek kosmiczny

Sojuz 7K-ST

Masa pojazdu

6 850 kg

Rakieta nośna

Sojuz U

Załoga
Załoga

Władimir Kowalonok (3)
Wiktor Sawinych (1)

Start
Miejsce startu

Bajkonur, Kazachstan

Początek misji

12 marca 1981 (19:00:11 UTC)

Orbita okołoziemska
Apogeum

250 km

Perygeum

201 km

Okres orbitalny

88,7 min

Inklinacja orbity

51,6°

Lądowanie
Miejsce lądowania

125 km SE od Żezkazganu

Lądowanie

26 maja 1981 (12:37:34 UTC)

Czas trwania misji

74 d, 17 h, 37 min, 23 s.

Liczba okrążeń Ziemi

1 178

Program Sojuz

Sojuz T-4radziecka czternasta załogowa misja kosmiczna na stację Salut 6 a zarazem piąta i ostatnia stała wyprawa (Salut 6 EO-5). Kod wywoławczy «Фотон» - (Foton).

Załoga[edytuj | edytuj kod]

Start[edytuj | edytuj kod]

Dublerzy[edytuj | edytuj kod]

Lądowanie[edytuj | edytuj kod]

Przebieg misji[edytuj | edytuj kod]

Ostatnia załogowa misja na stacje orbitalną Salut 6 rozpoczęła się 12 marca 1981. Dzień później załoga połączyła Sojuza z kompleksem orbitalnym i przeszła na jego pokład. Dokowanie ze stacją opóźniono, gdy komputer pokładowy Argon ustalił, że nastąpiłoby poza zasięgiem radiowej łączności z kontrolą lotów. Kowalonok i Sawinych spędzili w kosmosie podczas tej wyprawy 2,5 miesiąca. W tym czasie kosmonauci przyjęli dwie międzynarodowe załogi programu Interkosmos. Pod koniec marca Sojuza 39 z załogą: Władimir Dżanibekow, Żugderdemidijn Gurragczaa (Mongolia). W maju byli to Leonid Popow i Dumitru Prunariu z Rumunii, którzy dotarli na statku kosmicznym Sojuz 40. Podczas lotu kosmonauci zrealizowali program badań zasobów naturalnych Ziemi, eksperymenty technologiczne i obserwacje astrofizyczne oraz badania medyczno-biologiczne. 26 maja 1981 załoga powróciła na Ziemię lądując w odległości około 120 km SE od Żezkazganu.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]