Sobiesław Zasada – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sobiesław Zasada

Sobiesław Zasada podczas uroczystości z okazji 40. rocznicy rekordu prędkości samochodem Fiat 125p w Kątach Wrocławskich (2013)
Data i miejsce urodzenia	27 stycznia 1930 Dąbrowa Górnicza
Zawód, zajęcie	kierowca rajdowy, ekonomista
Alma Mater	Akademia Handlowa w Warszawie
Małżeństwo	Ewa Zasada
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Sobiesław Jan Zasada (ur. 27 stycznia 1930 w Dąbrowie Górniczej) – polski kierowca rajdowy, ekonomista i przedsiębiorca.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Akademii Handlowej w Krakowie.

Kierowca fabryczny Steyr Puch (3 lata), Porsche (5 lat), BMW (2 lata) i Mercedes-Benz (3 lata). Autor wielu książek m.in.: „Samochód, Rajd, Przygoda” i „Moje rajdy”, opisujących jego rajdowe przygody oraz „Szybkość bezpieczna”, „Szybkość bezpieczna – Safari”, a także ich poszerzonej wersji „Szerokiej drogi. Doskonalenie techniki jazdy”.

W 1977 założył w Krakowie działającą do dziś firmę polonijną „Alpha” produkującą głównie zamki błyskawiczne, obecnie zajmującą się również przetwórstwem tworzyw sztucznych.

W latach 1981–1986 był konsultantem w pionie rozwoju firmy Porsche AG. Od 1990 współpracuje z przedsiębiorstwem Mercedes-Benz (do 1996 był generalnym przedstawicielem koncernu w Polsce). Utworzył grupę kapitałową, która w latach 90. XX wieku przejęła kontrolę nad największymi polskimi producentami ciężarówek i autobusów i kontrolowała wówczas m.in. przedsiębiorstwa Autosan i Jelcz, w ramach spółki Polskie Autobusy.

Sobiesław Zasada jest prezesem rady nadzorczej Grupy Zasada^[1], jednej z większych grup kapitałowych w Polsce, która działa w branżach: motoryzacyjnej, deweloperskiej, produkcyjnej i lifestyle'owej.

Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010^[2] oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015^[3].

Sobiesław Zasada powrócił do rajdów w Rajdzie Safari 2021, co czyni go najstarszym kierowcą startującym w rajdowych mistrzostwach świata^[4][5][6]. Wcześniej startował w Rajdzie Safari 8 razy, ostatni raz w 1997^[5].

Jego żoną od 1952 była Ewa Zasada (1930–2021), która wielokrotnie była także jego pilotem w rajdach samochodowych^[7].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Laureat Nagrody Kisiela 1996. W 2001 otrzymał medal Kalos Kagathos^[8], w 2009 nagrodę Laur Magellana za całokształt działalności zawodowej^[9]. W 2021 został uhonorowany Nagrodą Miasta Krakowa^[10]. W 2024 roku został uhonorowany nagrodą Małopolanina Roku 2023^[11].

W 1967 zwyciężył, a ponadto jeszcze cztery razy znalazł się w dziesiątce najlepszych sportowców Polski w Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” (1966 – 4 m., 1967 – 1 m., 1968 – 6 m., 1971 – 6 m., 1978 – 6 m.)^[12].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

1 czerwca 2000 został odznaczony przez Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski^[13], został również odznaczony Krzyżem Oficerskim (1974) i Krzyżem Kawalerskim (1968) tego orderu. Pięciokrotnie otrzymał Złoty Medal „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”^[14].

W marcu 2024 otrzymał Złotą Odznakę „Za Zasługi dla Sportu”^[15].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

• w młodości rzucał oszczepem (rekord życiowy 55,65 m w 1951),
• 3 złote medale mistrza Europy w rajdach 1966, 1967, 1971,
• 3 srebrne medale wicemistrza Europy w rajdach 1968, 1969, 1972,
• 8-krotny rajdowy mistrz Polski, 1960, 1961, 1963, 1966, 1967, 1968, 1971, 1973
• zwycięzca 148 rajdów samochodowych, w tym^[16]:
  • Rajd Polski: 1964, 1967, 1969, 1971
  • Rajd Barbórka: 1965, 1966, 1969
  • Rajd Dolnośląski: 1959, 1961, 1962, 1966, 1969, 1971, 1972, 1973
  • Rajd Wisły: 1959, 1961, 1963, 1965, 1966, 1967, 1969, 1973
  • Rajd Kormoran: 1968, 1973
  • Rajd Ziemi Lubelskiej: 1962
  • Świętokrzyski Rajd Samochodowy: 1962
  • Rajd Ziemi Krakowskiej: 1966
  • Rajd Kraków – Rzeszów: 1967
  • Rallye Vltava: 1964
  • Rajd Wartburga: 1964
  • Rallye Adriatique: 1965
  • Gran Premio Argentino: 1967
  • Rajd Austrii: 1967
  • Rajd NRD: 1971, 1972
  • Rajd Trzech Miast: 1972
  • Rajd Złote Piaski: 1972
  • Rallye Slovensko Tatry: 1973
  • Rajd Press-on-Regardless: 1975

Miejsce na liście najbogatszych Polaków Wprost^[17][edytuj | edytuj kod]

• 2009 – miejsce 33 (800 mln zł)
• 2008 – miejsce 32 (1000 mln zł)
• 2007 – miejsce 25 (1000 mln zł)
• 2006 – miejsce 43 (400 mln zł)
• 2005 – miejsce 38 (405 mln zł)
• 2004 – miejsce 35 (450 mln zł)
• 2003 – miejsce 32 (420 mln zł)
• 2002 – miejsce 29 (400 mln zł)
• 2001 – miejsce 20
• 2000 – miejsce 14
• 1999 – miejsce 11
• 1998 – miejsce 5
• 1997 – miejsce 5
• 1996 – miejsce 5
• 1995 – miejsce 19
• 1994 – miejsce 7
• 1993 – miejsce 14
• 1992 – miejsce 11
• 1991 – miejsce 7
• 1990 – miejsce 2

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

• 1970: „Samochód, Rajd, Przygoda”, wyd. Sport i Turystyka, s. 267.
• 1970, 1992, 1993, 2002: „Szybkość bezpieczna. Rajdy świata”, wyd. Motorpress, s. 366. ISBN 83-923153-1-6 (tłumaczona na języki: czeski 1974 i 1975, bułgarski 1977, litewski 1979 i 2002, łotewski 1982 i 2004, rosyjski).
• 1978: „Uwagi i rady Sobiesława Zasady”, wyd. WKŁ, s. 165. (współautor: Dariusz Piątkowski).
• 1996: „Moje rajdy”, wyd. Moto-Press. ISBN 83-905612-1-2.
• 2004: „Szybkość bezpieczna – Safari”, wyd. Przedsiębiorstwo Zagraniczne ALPHA, Kraków, s. 224. ISBN 83-902196-1-1.
• 2009: „Szerokiej drogi. Doskonalenie techniki jazdy”, wyd. STO, s. 202. ISBN 978-83-60003-29-9.
• 2020: „Moje rajdy”, wyd. Oficyna Wydawnicza Przybylik &, Warszawa, ISBN 978-83-956193-0-4

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• NIK – kontrola prywatyzacji branży motoryzacyjnej
• Sylwetka Sobiesława Zasady
• Osiągnięcia Sobiesława Zasady
• Klasyfikacja najważniejszych tytułów (ang.)
• Sobiesław Zasada na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”