Sobiesław (imię) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sobiesławstaropolskie imię męskie.

Imię Sobiesław jest przykładem staropolskiego, złożonego, osobowego imienia dwuczłonowego, które jest reliktem pogańskich imion używanych we wczesnym średniowieczu przez Słowian.[1] Składa się z członu Sobie- i -sław („sława”). Oznacza „zachowujący sławę dla siebie” lub „zapracowujący na sławę dla siebie”. Witold Taszycki zaliczył je do grupy najstarszych polskich imion osobowych[2].

Żeński odpowiednik: Sobiesława.

Sobiesław imieniny obchodzi 20 sierpnia[3][4] i 28 sierpnia[3][4].

Podobne imiona: Sobiebor, Sobiemir, Sobiemysł, Sobierad, Sobiesąd.

Osoby noszące imię Sobiesław[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Klemensiewicz 1981 ↓, s. 188-189.
  2. Taszycki 1926 ↓.
  3. a b Sobiesław [online], deon.pl [dostęp 2023-08-20].
  4. a b Skorowidz imion, [w:] Donat Chruścicki, Skarbczyk imion, wyd. II, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1983, s. 36. nlb, lewa kolumna, ISBN 83-217-2374-8 (pol.), Książka liczy 128 stron, z których żadnej nie ponumerowano. Na stronie 1. umieszczono logo wydawnictwa, str. 3. to strona tytułowa, na stronie 4. wydrukowano numer ISBN, który powtórzono na 3. stronie okładki. Nakład 100 tysięcy egz.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zenon Klemensiewicz: Gramatyka historyczna języka polskiego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981. ISBN 83-01-00995-0.
  • Witold Taszycki: Najdawniejsze polskie imiona osobowe. Kraków: 1926.