Simon Cowell – Wikipedia, wolna encyklopedia

Simon Cowell
Simon Phillip Cowell
Ilustracja
Simon Cowell (2011)
Data i miejsce urodzenia

7 października 1959
Londyn

Zawód, zajęcie

łowca talentów, producent telewizyjny

Multimedia w Wikimedia Commons

Simon Phillip Cowell[1][2] (ur. 7 października 1959 w Londynie[2]) – angielski łowca talentów i producent telewizyjny, juror w programach: Pop Idol, American Idol, Britain's Got Talent, America`s Got Talent oraz w brytyjskim i amerykańskim X Factor[3]. Jest również właścicielem firmy telewizyjnej i wydawnictwa muzycznego Syco. Stoi także za sukcesem brytyjsko-irlandzkiego zespołu One Direction[4], brytyjskiego zespołu Little Mix oraz amerykańskiego girlsbandu Fifth Harmony[5].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Cowell urodził się w Londynie, a dorastał w Elstree w Hertfordshire. Jego ojciec, Eric Selig Philip Cowell (1918-1999)[6], był sprzedawcą nieruchomości, ale działał również w branży muzycznej[7]. Matka, Josie Dalglish ("Julie Brett"; ur. 1925), była baletnicą[8]. Dziadkowie ze strony ojca, Joseph Cowell, Jr.[9] i Esther Cowell (z domu Malinsky), byli angielskimi Żydami, a dziadkowie ze strony matki – Szkotami. Matka jego ojca pochodziła z Polski[10][11]. Ma starszego brata Nicholasa oraz dwóch braci przyrodnich: Tony'ego i Michaela (najstarszy z rodzeństwa).

Cowell uczęszczał, tak jak jego brat, do szkoły Dover College, ale opuścił ją wcześniej, żeby ukończyć ostatnią klasę dwuletniego liceum.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Podejmował się różnych prac, m.in. jako goniec na planie filmu Stanleya Kubricka Lśnienie (1980)[12][13], ale nie układało mu się ze względu na konflikty z kolegami i szefami. Wszystko zmieniło się, gdy ojciec znalazł mu pracę w wytwórni muzycznej EMI Music Publishing[14][15].

Simon Cowell poszukiwał potencjalnych talentów. Popularność zdobył w 2001 roku, gdy został sędzią w brytyjskim programie Pop Idol. Od tego czasu wystąpił w wielu innych programach typu talent show, a przede wszystkim stworzył własne formaty: X Factor i Got Talent. Jako juror programów rozrywkowych stał się znany z krytycznych komentarzy popisów uczestników występujących na scenie, a jego brutalna szczerość zaskarbiła mu uznanie telewidzów.[potrzebny przypis] Produkcją programów zajęła się jego firma Syco.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W latach 1981–1996 był związany z amerykańską piosenkarką Sinittą[8][16]. Spotykał się także z brytyjską modelką i prezenterką Terri Seymour (2003-2008)[17] i charakteryzatorką Mezhgan Hussainy (2010). Od grudnia 2012 do lutego 2013 spotykał się z Carmen Electrą[18].

Miał romans z Lauren Silverman[19], żoną swojego najlepszego przyjaciela Andrew Silvermana, który w lipcu 2013 złożył pozew o rozwód ogłaszając publicznie o zdradzie. Dwa tygodnie później podano do wiadomości publicznej, że Cowell i jego nowa partnerka Lauren Silverman spodziewają się dziecka. W sierpniu ta informacja została potwierdzona. 14 lutego 2014 roku Simon Cowell i Lauren zostali rodzicami chłopca o imieniu Eric.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Rola Reżyser
2003 Straszny film 3 (Scary Movie 3) on sam David Zucker
2004 Shrek 2 on sam (głos) Andrew Adamson, Conrad Vernon, Kelly Asbury
Simpsonowie – odc. "Smart & Smarter" Henry (głos) Steven Dean Moore
2007 Family Guy (Głowa rodziny) on sam (głos) Greg Colton, James Purdum
2010 Simpsonowie – odc. "Smart & Smarter" Steven Dean Moore
2013 One Direction: This Is Us (film dokumentalny)[20] on sam Morgan Spurlock
2016 Family Guy (Głowa rodziny) on sam (głos) Julius Wu, Dominic Bianchi

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Simon Philip Cowell – Genealogy. Geni. [dostęp 2017-03-16]. (ang.).
  2. ↑ a b Andrew Leahey: Simon Cowell Biography. AllMusic. [dostęp 2016-09-13]. (ang.).
  3. ↑ Simon Cowell w bazie Filmweb
  4. ↑ Jonathan Petre. Simon Cowell: I'm going to freeze my body when I die so I can be brought back to life. „Daily Mail”, 2009-02-21. London: Associated Newspapers Ltd. ISSN 0307-7578. [dostęp 2009-02-23]. (ang.). 
  5. ↑ Simon Cowell w bazie Discogs.com (ang.)
  6. ↑ Eric Selig Philip Cowell (1918-1999) – Genealogy. Geni. [dostęp 2017-03-16]. (ang.).
  7. ↑ Simon Cowell Biography (1959–). Filmreference.com. [dostęp 2017-03-16]. (ang.).
  8. ↑ a b Simon Cowell w bazie Notable Names Database (ang.)
  9. ↑ Joseph Cowell, Jr. – Genealogy. Geni. [dostęp 2017-03-16]. (ang.).
  10. ↑ Esther Cowell (Malinsky) – Genealogy. Geni. [dostęp 2017-03-16]. (ang.).
  11. ↑ Simon Cowell — What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2017-03-16]. (ang.).
  12. ↑ Murray Wardrop (2009-04-30): Simon Cowell polished Jack Nicholson's axe for The Shining. The Daily Telegraph. [dostęp 2017-03-16]. (ang.).
  13. ↑ Media Monkey: Simon Cowell's first cut. The Guardian. [dostęp 2017-03-16]. (ang.).
  14. ↑ Olivia Waring (2016-11-08): Simon Cowell talks about his ‘miserable’ past as a London estate agent. Metro.co.uk. [dostęp 2017-03-16]. (ang.).
  15. ↑ Simon Cowell w bazie IMDb (ang.)
  16. ↑ Sinitta says 'yo-yo' relationship with Simon Cowell is over once and for all now he's a father. Independent.ie. [dostęp 2017-03-15]. (ang.).
  17. ↑ Pete Norman, Courney Rubin (2008-11-01): Simon Cowell Splits with Girlfriend. People. [dostęp 2017-03-15]. (ang.).
  18. ↑ Simon Cowell Dating History. FamousFix. [dostęp 2017-03-16]. (ang.).
  19. ↑ Becky Freeth, Rebecca English (2016-02-03): Awkward! Simon Cowell cuts a weary figure as he shares uncomfortable reunion with Leona Lewis after she left his record label. Daily Mail. [dostęp 2017-03-16]. (ang.).
  20. ↑ One Direction: This Is Us (2013) w bazie IMDb (ang.)
Laureaci MTV Movie Awards w kategorii najlepsza rola cameo
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Simon_Cowell&oldid=71763703”