Silnik lotniczy – Wikipedia, wolna encyklopedia
Silnik lotniczy – silnik stosowany do napędu (do wytworzenia ciągu) statków powietrznych.
Silniki lotnicze można podzielić na:
- silniki tłokowe (objętościowe) – stosowane w mniejszych maszynach
- silniki turbośmigłowe
- silniki turbinowe i ich pochodne jak: silnik turboodrzutowy dwuprzepływowy, silnik turbowentylatorowy – stosowane zazwyczaj w dużych samolotach.
- Brytyjski mechanik pracujący przy silniku Merlin w samolocie Spitfire
- Silnik Griffon w samolocie Spitfire
- Stewardesa obrazująca romiar silnika samolotu Boeing 747
- Silniki samolotu Concorde