Sewofluran – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sewofluran

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 1,1,1,3,3,3-heksafluoro-2-(fluorometoksy)propan
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C4H3F7O
Masa molowa	200,06 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	28523-86-6
PubChem	5206
DrugBank	APRD00219
SMILES C(OC(C(F)(F)F)C(F)(F)F)F
InChI InChI=1S/C4H3F7O/c5-1-12-2(3(6,7)8)4(9,10)11/h2H,1H2 InChIKey DFEYYRMXOJXZRJ-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 1,517–1,522 g/cm³ (20 °C); ciecz Temperatura wrzenia 58,6 °C
Podobne związki
Podobne związki	desfluran, izofluran, halotan
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	N01 AB 08
Farmakokinetyka Okres półtrwania 15–23 godz.
Multimedia w Wikimedia Commons

Sewofluran (1,1,1,3,3,3-heksafluoro-2-(fluorometoksy)propan) – organiczny związek chemiczny, fluorowany eter metylopropylowy. Wziewny środek znieczulający ogólnie. Działanie anestetyczne występuje szybko i zależy od stężenia wdychanego środka, posiada słabe działanie analgetyczne. Wpływ na napięcie mięśni prążkowanych jest niewielki, ale nasila działanie niedepolaryzujących środków zwiotczających.

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Wchłanianie par sewofluranu przez pęcherzyki płucne jest zdecydowanie szybsze od halotanu czy izofluranu. Indukcja znieczulenia następuje w ciągu 1–2 min. Eliminacja leku zachodzi w bardzo krótkim czasie również drogą oddechową.

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Lek szczególnie przydatny w znieczuleniu do zabiegów krótkotrwałych i wymagających szybkiego wprowadzenia do znieczulenia i szybkiego wybudzenia się po zabiegu. Ma przyjemną woń, nie drażni dróg oddechowych. Może być stosowany do indukcji i do podtrzymywania znieczulenia.

Dawkowanie[edytuj | edytuj kod]

Głębokość znieczulenia można zapewnić stężeniami 0,5–3% obj. w mieszaninie gazów oddechowych.

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Przy większych stężeniach ma hamujący wpływ na układ krążenia (przede wszystkim obniżenie ciśnienia tętniczego). W zależności od dawki wywołuje depresję ośrodka oddechowego. Może powodować zwiększony metabolizm mięśni szkieletowych. W obecności pochłaniacza dwutlenku węgla może dochodzić do powstawania substancji toksycznych (m.in. tlenku węgla)^[1]. Z tego względu zalecana jest wyjątkowa ostrożność podczas używania leku do długotrwałych znieczuleń. Lek zwiększa wrażliwość mięśnia sercowego na arytmogenne działanie egzogennej adrenaliny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]