Seweryn Dalecki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Seweryn Dalecki
Imię i nazwisko	Sem Seweryn Dalecki
Data i miejsce urodzenia	4 grudnia 1913 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	23 maja 2006 ; Skolimów
Zawód	aktor
	Odznaczenia

Sem Seweryn Dalecki (jid. שמחה דאלעצקי; ur. 4 grudnia 1913 w Warszawie, zm. 23 maja 2006 w Skolimowie) – polski aktor teatralny i filmowy żydowskiego pochodzenia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Warszawie w rodzinie żydowskiej. Po ukończeniu gimnazjum, w 1931 zadebiutował jako aktor amator w objazdowym zespole teatralnym dla wojska. Pracował w nim aż do wybuchu II wojny światowej. Przez pewien czas współpracował także z teatrem lalkowym w Grodnie. Po wybuchu wojny uciekł do Związku Radzieckiego. Tam w przyteatralnym studiu aktorskim w Irkucku zdobył wykształcenie aktorskie. W 1946 jako repatriant wrócił do Polski.

W 1947 zadebiutował na deskach profesjonalnego teatru. W latach 1946–1949 pracował w Miejskich Teatrach Dramatycznych w Warszawie, potem w latach 1949–1953 w Teatrze Powszechnym w Warszawie, następne w latach 1953–1955 w Teatrze Domu Wojska Polskiego w Warszawie. W latach 1956–1960 był aktorem olsztyńskiej Estrady.

W 1960 został osobiście zaangażowany przez Idę Kamińską do pracy w Teatrze Żydowskim w Warszawie. Jako aktor etatowy pracował w nim do 1977. Po tym roku współpracował z teatrem do 1998. Zmarł w Domu Aktora w Skolimowie. Jest pochowany w małej Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera 30A-tuje-20)^[1]. Jego żoną była artystka Krystyna Mieszkowska-Dalecka (1926–2011).