Serhij Raluczenko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Serhij Raluczenko

Сергій Ралюченко

Pełne imię i nazwisko	Serhij Petrowycz Raluczenko
Data i miejsce urodzenia	13 listopada 1962 Kijów
Wzrost	175 cm
Pozycja	pomocnik/napastnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1980–1985 Zirka Kirowohrad 187 (32) 1986 CSKA Kijów 36 (12) 1987 Szachtar Donieck 16 (0) 1988 Zirka Kirowohrad 12 (0) 1988–1991 Metalist Charków 83 (15) 1991–1992 Stal Mielec 24 (4) 1992 Stilon Gorzów 7 (2) 1993 Torpedo Zaporoże 15 (6) 1993–1994 Temp Szepietówka 34 (3) 1994 Torpedo Zaporoże 15 (3) 1995 Skała Stryj 11 (1) 1995–1996 Worskła Połtawa 36 (5) 1996–1997 Naftowyk Ochtyrka 30 (3) 1997–1998 Zirka Kirowohrad 16 (0) W sumie: 522 (86)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1998–2004 Metalist-2 Charków (asystent) 2005–2009 Metalist Charków (asystent) 2009–2015 Metalist Charków (skaut) 2015–2016 Metalist Charków U-19 2016–2018 Metalist 1925 Charków (asystent) 2018 Metalist 1925 Charków (p.o.) 2018– Metalist 1925 Charków (asystent)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Serhij Petrowycz Raluczenko (ukr. Сергій Петрович Ралюченко, ros. Сергей Петрович Ралюченко, Siergiej Pietrowicz Raluczenko; ur. 13 listopada 1962 w Kijowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek DJUSSz Dynamo Kijów. Pierwsze trenerzy - Wołodymyr Onyszczenko i Wiktor Kaszczej. Karierę piłkarską rozpoczął w klubie Zirka Kirowohrad. W 1986 służył w CSKA Kijów, skąd w 1987 przeszedł do Szachtara Donieck. Po sezonie 1988, w którym bronił barw Zirki Kirowohrad, przeniósł się do Metalista Charków. W 1991 wyjechał do Polski, gdzie występował w Stali Mielec i Stilonie Gorzów. Na początku 1993 powrócił do Ukrainy, gdzie został piłkarzem Torpeda Zaporoże. Kolejnymi klubami w jego karierze byli Temp Szepietówka, Skała Stryj, Worskła Połtawa i Naftowyk Ochtyrka. Zakończył swoją karierę w klubie Zirka Kirowohrad.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie 1998 po zakończeniu kariery piłkarskiej został zaproszony do charkowskiego Metalista pomagać trenować drugą drużynę. Od lipca 2005 pracuje w sztabie szkoleniowym podstawowej jedenastki Metalista^[1]. W 2016 po rozwiązaniu klubu przeniósł do nowego klubu Metalist 1925 Charków

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

• finalista Superpucharu ZSRR: 1988

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

• nagrodzony tytułem Mistrza Sportu ZSRR: 1988

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• S. Ralyuchenko, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2021-01-01] .
• Serhij Raluczenko w bazie 90minut.pl
• Serhij Raluczenko w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
• Serhij Raluczenko w bazie FBref.com (port. • ang. • fr. • wł. • niem. • hiszp.)
• Serhij Raluczenko w bazie Football Facts (ros.)
• Serhij Raluczenko w bazie FootballDatabase.eu (ang. • fr. • hiszp.)
• Serhij Raluczenko w bazie PlayMakerStats (ang. • fr. • hiszp. • niem. • port. • wł.)
• Serhij Raluczenko w bazie WorldFootball.net (ang.)