Serhij Atelkin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Serhij Atelkin
Сергiй Ателькiн
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Serhij Wałerijowycz Atelkin

Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1972
Kirowśke

Data i miejsce śmierci

1 października 2020
Lwów

Wzrost

172 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Szachtar Donieck
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989–1997 Szachtar Donieck 112 (30)
1996 Kremiń Krzemieńczuk 14 (5)
1998–1999 US Lecce 16 (3)
1998–1999 Boavista FC 10 (3)
2000–2002 Szachtar Donieck 45 (14)
2002–2003 Metałurh Donieck 13 (1)
W sumie: 210 (56)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1997  Ukraina 2 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2003– Szachtar Donieck (selekcjoner)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Serhij Wałerijowycz Atelkin, ukr. Сергiй Валерiйович Ателькiн, ros. Сергей Валерьевич Ателькин, Siergiej Walerjewicz Atielkin (ur. 8 stycznia 1972 w Kirowśkem, zm. 1 października 2020 we Lwowie[1]) – ukraiński piłkarz grający na pozycji napastnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Szachtara Donieck, w którym rozpoczął karierę piłkarską. W 1990 debiutował w podstawowym składzie Szachtara. Przez konflikt z trenerem w rundzie jesiennej sezonu 1995/96 był wypożyczony do Kreminia Krzemieńczuk. Występując w Pucharze UEFA w sezonie 1997/98 został zauważony przez skautów US Lecce i zaproszony do włoskiego klubu. Po zakończeniu sezonu klub spadł do Serie B i Atelkin był zmuszony opuścić Włochy występując na wypożyczeniu w portugalskiej drużynie Boavista FC. W 1999 powrócił do Lecce, ale już klub nie potrzebował usług piłkarza, dlatego za obopólną zgodą kontrakt anulowano i Atelkin powrócił do Szachtara Donieck. W 2002 przeszedł do Metałurha Donieck, w którym ukończył karierę piłkarską[2].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

11 października 1997 roku debiutował w narodowej reprezentacji Ukrainy w wygranym 2:0 meczu kwalifikacyjnym do MŚ-98 z Armenią. Łącznie rozegrał 2 gry reprezentacyjne.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. Od 2003 poszukuje talenty dla Szachtara Donieck[3].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • laureat plebiscytu na króla strzelców Mistrzostw Ukrainy: 1993 (nr 4), 1997 (nr 6), 2001 (nr 3)

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Order „Za zasługi” III stopnia.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]