Semperoper – Wikipedia, wolna encyklopedia

Semperoper
Ilustracja
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Saksonia

Miejscowość

Drezno

Typ budynku

Opera

Położenie na mapie Drezna
Mapa konturowa Drezna, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Semperoper”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po prawej znajduje się punkt z opisem „Semperoper”
Położenie na mapie Saksonii
Mapa konturowa Saksonii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Semperoper”
Ziemia51°03′16,23″N 13°44′06,61″E/51,054508 13,735169
Strona internetowa
Galeria: Opera
Opera
Drezno. Pomnik przed Operą
Tarasy Brühla około roku 1870. W głębi pierwszy budynek operowy
Drugi budynek operowy 1880
Opera w ruinie
Wnętrze Semperoper
Opera w wieczornym oświetleniu oraz pomnik konny króla saskiego Jana
Semperoper w nocy
Sala wejściowa Semperoper
Scena Semperoper
Ruiny Semperoper w lipcu 1945
Semperoper podczas powodzi na wiosnę 2005
Foyer opery 1986
Widok z lotu ptaka
Semperoper

Semperoper (pol. Opera Sempera) – opera znajdująca się w Dreźnie.

Pierwszy budynek operowy[edytuj | edytuj kod]

W latach 1838–1841 wzniósł budowniczy Gottfried Semper (1803–1879) królewski teatr dworski w kształcie rotundy wzorowanej na budowlach wczesnego renesansu włoskiego. Budynek przetrwał zaledwie 28 lat – spłonął 21 września 1869.

Tymczasowy budynek teatralny[edytuj | edytuj kod]

Już po czterech tygodniach po pożarze rozpoczęto budowę tymczasowego budynku teatralnego. W ciągu sześciu tygodni powstał budynek o 1800 miejscach, który drezdeńczycy nazwali żartobliwie „budą z desek”. 2 grudnia 1869 na otwarcie wystawiono Ifigenię w Taurydzie Goethego.

Drugi budynek operowy[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na udział w ruchach radykalno–demokratycznych w maju 1849 Gottfriedowi Semperowi zabroniono pobytu na terenie Królestwa Saksonii. Semper opuścił niewdzięczną ziemię saksońską i na emigracji wzniósł m.in. Burgtheater w Wiedniu.

W roku 1871 rozpoczęto budowę nowego gmachu operowego. Przebywający za granicą Semper zgodził się zaprojektować nowy budynek. Budową kierował w latach 1871–1878 jego najstarszy syn Manfred (1838–1913). Budynek otrzymał bogatą dekorację rzeźbiarską. Obok wejścia stanęły postacie Goethego i Schillera, w bocznych wnękach elewacji postacie Szekspira, Sofoklesa, Moliera i Eurypidesa.

Podczas nalotu na Drezno w dniu 13 lutego 1945 budynek został zbombardowany i spalony.

Trzeci budynek operowy[edytuj | edytuj kod]

Po wojnie ruiny zabezpieczono prowizorycznie. Dopiero w latach 1968–1976 wykonano prace studialne przygotowujące do odbudowy.

24 czerwca 1977 wmurowano kamień węgielny. Głównym projektantem odbudowy został Wolfgang Hänsch. Zdecydowano się powiększyć scenę i widownię, by sprostać wymaganiom nowoczesnej techniki teatralnej. Ograniczono liczbę miejsc siedzących do 1300, zapewniając jednak doskonałą widoczność i akustykę.

Przy odbudowie zachowano architekturę według projektu Sempera. Dobudowano nowoczesny budynek mieszczący salę prób, pomieszczenia pomocnicze i administracyjne.

13 lutego 1985, w czterdziestolecie zburzenia, na otwarcie opery wystawiono Wolnego strzelca Carla Marii von Webera – powtarzając ostatnie przedstawienie sprzed zburzenia w dniu 31 sierpnia 1944.

Po zjednoczeniu Niemiec opera otrzymała oficjalny tytuł „Sächsische Staatsoper” (Saksońska Opera Państwowa).

Podczas powodzi w sierpniu 2002 wezbrane wody Łaby wyrządziły szkody o wartości 27 milionów euro. 9 listopada 2002 opera wznowiła działalność.

W ramach imprez z okazji 800–lecia Drezna odbył się 13 stycznia 2006 pierwszy bal operowy z udziałem 2300 gości w salach operowych i 4000 drezdeńczyków na Placu Teatralnym.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]