Sejm nadzwyczajny 1677 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sejm został zwołany przez króla Jana III Sobieskiego 4 grudnia 1676 roku, jako sejm nadzwyczajny, na 14 stycznia 1677 roku. Sejmiki przedsejmowe odbyły się 10-17 grudnia 1676 roku, zaś główny mazowiecki 4 stycznia 1677 roku. Sejm obradował w dniach 14 stycznia do 26 kwietnia 1677 roku. Marszałkiem obrano Władysława Michała Skoroszewskiego, chorążego poznańskiego[1][2][3][4]. Sejm zajął się przede wszystkim stosunkami z Turcją po zawartym rozejmie w Żórawnie (17 października 1676 roku). Uchwalono ponownie podatki, ale jednocześnie posłowie zdecydowali o znacznej redukcji liczby wojska[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. H. Olszewski, Sejm Rzeczypospolitej epoki oligarchii (1652-1763). Prawo-praktyka-teoria-programy, 1966.
  2. W. Czapliński, Sejm w latach 1587-1696, w: Historia sejmu polskiego, t. 1, red. J. Michalski, s. 217-299, 1984.
  3. K. Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, 1985.
  4. R. Kołodziej, „Ostatni wolności naszej klejnot”. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, 2014.
  5. Wyd. J. Ohryzko, Ustawodawstwo zob. Volumina legum, t. 5, s. 450-546, 1860.