French
DeutschSebastian Ostaszewski – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Ostoja | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | Maria z Krynickich |
| Żona | Wiktoria z Łubkowskich |
| Dzieci | Aniela Gniewosz |
Sebastian Ostaszewski herbu Ostoja (ur. 19 stycznia 1755 w Bachórzcu, zm. 3 maja 1826 we Wzdowie) – właściciel dóbr ziemskich.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Michała Ostaszewskiego i Marii z Krynickich oraz bratem Kazimierza (1756-1845) i Józefa Ostaszewskiego (1765-1854).
W 1795 otrzymał od ojca majątek ziemski Wzdów wraz z rodzinnym dworem Ostaszewskich, w którym zamieszkał, a także dobra Sieniawę. W 1804 zakupił od Adama Lewickiego dobra Trzcianiec, Krzywe i Roztokę. W 1819 nabył od Feliksa Grodzickiego miasteczko Jaćmierz, Posadę Jaćmierską i Chmurówkę[1].
W 1799 poślubił Wiktorię Łubkowską (1769–1827), córkę Piotra i Katarzyny z Moruńskich, z którą miał sześcioro dzieci (trzy córki wyszły za mąż za synów Piotra Gniewosza z Nowosielec): Anielę (ur. 1800, zamężna z Patrycem Gniewoszem, właścicielem Grabownicy), Łucję (1802–1894, zamężna z Wiktorem Gniewoszem), Marię (ur. 1805, zamężna z Franciszkiem Grotowskim), Teofila Ostaszewskiego (1807–1889), Karolinę (1809–1861, zamężna z Aleksandrem Izydorem Gniewoszem) i Paulinę (1811–1835, zamężna z Adamem Żurowskim)[2].
Zmarł w 1826 we Wzdowie. Został pochowany w kaplicy grobowej Ostaszewskich w Jaćmierzu[3]. Nad wejściem do kaplicy widnieje epitafium inskrypcyjne: "Za Sebastyana i Wiktoryę z Łubkowskich Ostaszewskich pozostałe dzieci proszą o westchnienie do Boga".
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ zob. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim.
- ↑ Sebastian Paweł Ostaszewski z Ostaszewa h. Ostoja (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego) [online], www.sejm-wielki.pl [dostęp 2018-08-15].
- ↑ Według "Katalogu zabytków sztuki w Polsce" kaplica grobowa rodzin Ostaszewskich i Grotowskich w Jaćmierzu przedstawia następujący widok: od frontu portyk wsparty na czterech kolumnach, zwieńczony trójkątnym szczytem... Na fryzie belkowania tablica fundacyjna z datą 1827 r. Nad wejściem epitafium inskrypcyjne Sebastiana i Wiktorii z Łubkowskich Ostaszewskich, 1829; pod kaplicą znajduje się krypta z grobami Ostaszewskich. Zob.: "Katalog zabytków sztuki w Polsce." Seria nowa. Tom I, zeszyt 1: Krosno, Dukla i okolice. Oprac. Ewa Śnieżyńska-Stolotowa i Franciszek Stolot
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Teodor Żychliński, "Złota księga szlachty polskiej", t. 10, Poznań 1888
- Katalog zabytków sztuki w Polsce. Seria nowa. Tom I, zeszyt 1: Krosno, Dukla i okolice. Oprac. Ewa Śnieżyńska-Stolotowa i Franciszek Stolot, str. 45-46
- Sebastian Paweł Ostaszewski z Ostaszewa h. Ostoja. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-08-16].
.jpg)
